Μην ντρέπεσαι να γράφεις αυτά που οι άλλοι δεν ντρέπονται να κάνουν

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

ΤΟ "Προφίλ της πόλης" μετακόμισε








Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες,

Από την 29η Ιανουαρίου θα μπορείτε να βρίσκετε όλη την αγαπημένη σας θεματολογία του "Προφίλ της πόλης" ενταγμένη στο υπερ-πόρταλ nobile.gr
Ενσωματωμένο στο τελευταίο, ως διακριτή θεματική ενότητα, συνεχίζει δυναμικά την παρουσία του με διαρκή ενημέρωση για ό,τι συμβαίνει στο Χαλάνδρι. Πολιτικά, αθλητικά, πολιτιστικά και άλλα γεγονότα περιμένουν εσάς τους Χαλανδραίους για να τα διαβάσετε.
Ραντεβού στο καινούργιο μας σπίτι!
ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Επικίνδυνη... μύγα κυκλοφορεί στο Χαλάνδρι!






Καλά, ο Σίμος είναι... ακραίος.

Η Λούλα είναι... υπερβολική.

Ο Βάσιος είναι... μοχθηρός.

Την Πούλου την "έπιασε το... πουλέικο"

Ο Αγγελος είναι... τρελός.

Εγώ είμαι... ανεύθυνος.

Ο Μύρωνας... δεν προσέφερε τίποτα.

Οι (δεξιοί) ψηφοφόροι είναι... αχάριστοι.

Και κάποια μύγα που κυκλοφορεί στο Χαλάνδρι μάς τσίμπησε όλους μας και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την... κοσμογονία που συμβαίνει στην πόλη μας.
Οποιος τη δει καλείται να επικοινωνήσει με το Τμήμα Μυγοσκοτώστρας του Δήμου Χαλανδρίου για τα περαιτέρω.


Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα...








"Σε λίγες ώρες αυτό το ιστολόγιο δεν θα είναι ελληνικό...". Εντάξει, πλάκα κάνω. Πράγματι σε λίγες ώρες θα συμβεί κάτι ιδιαίτερο και σημαντικό. Και όπως όλα τα ιδιαίτερα και σημαντικά αρχικά θα περάσει απαρατήρητο. Θα απαξιωθεί ακόμη και από αυτούς που... δεν θα έχουν δει το εγχείρημα. Οπως αυτοί που κρύβονται πίσω από αναπάντητες κλήσεις και μηνύματα δίχως παραλήπτη. Ευτυχώς, η ανάρτηση του Αγγελου ο οποίος έχει πάντοτε "φρέσκο" και σοβαρό ρεπορτάζ, έστω κι αν ενοχλεί κάποιους να απονέμεις τα εύσημα στον "εχθρό" (τους), περί συμμετοχής κάποιων μεγαλόσχημων στο... δείπνο του δημάρχου, μου άνοιξε τα μάτια και είδα όχι το φως το αληθινό, αλλά το πρόσωπο το αληθινό ορισμένων που θεωρούσα φίλους μου. Αλλά αυτός που υπακούει σε κελεύσματα τρίτων από φόβο ή δειλία και κρύβεται ούτε θέλω ούτε μπορεί να ονομάζεται "φίλος" αλλά απλώς ανθρωπάκι που σύντομα θα ξεχαστεί το πέρασμά του απ' αυτή τη ζωή και με "ανθρωπάκια" δεν έχω καιρό και διάθεση να ασχοληθώ περαιτέρω.
Αν μερικοί πιστεύουν ότι κόβοντας κάνα-δυο συνεργάτες από ένα φιλόδοξο εγχείρημα εκατοντάδων άλλων μού έκαναν ζημιά, μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να το εκλάβω. Αν κάποιοι θεωρούν ότι επειδή δεν θα υπάρχει στήλη... κηροπλαστικής θα γκρεμοτσακιστεί ο τεράστιος και επίπονος όγκος δουλειάς δυο χρόνων, σας αφήνω να το κρίνετε εσείς, αγαπητοί αναγνώστες.
Οσοι θα εκπλαγούν αύριο με αυτό που θα αντικρίσουν είναι πραγματικά για λύπηση.
Οσοι το περιμένουν με αγωνία αλλά συνεχίζουν τις δολιοφθορές είναι ακόμη χειρότεροι.
Γιατί ο Χριστός είπε "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι" όχι όμως και μακάριοι οι... δολιοφθορούντες και τα κουτσαβάκια!
Γι' αυτό και αποδίδω τα εύσημα στον ΑΓΓΕΛΟ ΝΤΑΒΙΑ. Γιατί κι εγώ τον βρήκα υπερβολικό όταν έγραψε πως σ' αυτή τη θλιβερή από κάθε άποψη ομάδα δεν υπάρχουν καλά παιδιά. Εκτός αν εσείς γνωρίζετε καλά παιδιά που έχουν αποδυθεί σε έναν ανούσιο αγώνα να εμποδίσουν κάτι που δεν μπορούν να φθάσουν και δεν θα το αντιληφθούν ποτέ. Γιατί δεν πρόκειται απλώς για το δικό μου όνειρο. Εμένα και να με χτυπήσουν δεν με πειράζει στο ελάχιστο. Οταν όμως πρόκειται για το κοινό όραμα νέων ανθρώπων με όρεξη και μεράκι για δουλειά, για σοβαρούς επαγγελματίες που επένδυσαν-όχι οικονομικά-σε μένα και διακυβεύονται οι υψηλές προσδοκίες τους λόγω του απύθμενου κόμπλεξ ορισμένων, τότε το όνειρο, μάγκες, θα γίνει ο πιο ανατριχιαστικός εφιάλτης σας.
Και από αύριο το πρωί και κάθε πρωί θα ανοίγετε έντρομοι τον υπολογιστή σας για να διαπιστώσετε τι έχουμε "σηκώσει" για εσάς, αφού όλοι σας έχετε λερωμένοι τη φωλιά σας. Και τότε θέλω να δω πώς θα σας σώσουν όλοι αυτοί οι πάτρονές σας που σας έπαιρναν μυστικά (υποτίθεται) τηλέφωνο για να αποδομήσετε τη σκληρή εργασία και την επίμονη προσπάθεια τόσων ανθρώπων. Μήπως θα σας σώσουν όπως με τον καταλογισμό, αναρωτιέμαι...
Τέλος, θα αναφερθώ και σε μερικούς που σκέφτονται διαβάζοντας τι συμβαίνει με μένα για να τους δηλώσω απερίφραστα πως "ο φίλος του εχθρού μου είναι κι αυτός εχθρός μου" και οι δημόσιες εμφανίσεις δίπλα σε ανθρώπους που επιχειρούν να με καταστρέψουν έχουν και συνέπειες. Τα υπόλοιπα από αύριο...
ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Δύο ιστορίες ήθους αφιερωμένες σε όσους "συντρόφους" μου με βρίζουν στο Χαλάνδρι...










Οι εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1963, έπειτα από την παραίτηση της κυβέρνησης Καραμανλή, διεξάγονται μέσα σε κλίμα έντονου φανατισμού με κύριους αντιπάλους την ΕΡΕ του Κων/νου Καραμανλή και την Ενωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ενας 29χρονος νεαρός ορίζεται από το πρωτοδικείο μέλος της εφορευτικής επιτροπής σε τμήμα γυναικών στο Α΄ Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου. Εκεί καταφθάνει να ψηφίσει μια γηραιά κυρία, σχεδόν αόμματη, η οποία συνοδεύεται από τον γιο της. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος απαγορεύει στον συνοδό της τυφλής γυναίκας να τη συνοδεύσει στο παραβάν αλλά του δίνει το δικαίωμα να επιλέξει ποιο μέλος της εφορευτικής επιτροπής θα μπει μαζί της. Ο γιος-συνοδός επιλέγει αμέσως τον 29χρονο-οι υπόλοιποι ήταν αρκετά μεγαλύτεροι και η ηλικιωμένη μπαίνει μαζί με το νεαρό μέλος της εφορευτικής στο παραβάν. Ο 29χρονος ρώτησε την τυφλή γυναίκα χαμηλόφωνα ποιον θέλει να ψηφίσει και αυτή απάντησε: «Τον Γέρο». Ποιο κόμμα ξαναρώτησε ο νεαρός. «Την Ενωση Κέντρου και θέλω να βάλω σταυρό στον Απόστολο Κακλαμάνη». Το ψηφοδέλτιο έπεσε στην κάλπη όπως ακριβώς το είχε διαλέξει (διά αντιπροσώπου) η ηλικιωμένη κυρία. Ο νεαρός ονομαζόταν Φώτης Νόμπελης, ήταν ψηφοφόρος της ΕΡΕ και πατέρας μου!
Αργότερα, ένας φίλος του θα αναρωτηθεί σχετικά με την πολιτική τοποθέτηση της γηραιάς κυρίας και θα ζητήσει τον λόγο γιατί, εφόσον ήταν τυφλή, δεν την «ξεγέλασε». Και ο πατέρας μου απάντησε ότι ισοβίως θα τον κυνηγούσαν οι τύψεις αν είχε κοροϊδέψει ένα ανήμπορο άτομο. Αυτό που χαρακτηρίστηκε από ορισμένους «προδοσία του αγώνα», αποτέλεσε το μεγαλύτερο παράσημο και περιποιεί μοναδική τιμή για τον πατέρα μου…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η εκλογική αναμέτρηση της 18ης Ιουνίου του 1989 μπορεί να χαρακτηριστεί από τις πλέον φανατισμένες της μεταπολίτευσης, με θερμά επεισόδια μεταξύ οπαδών των δύο αντιπάλων του δικομματισμού να αποτελούν καθημερινή είδηση. Περίπου μια εβδομάδα πριν τις εκλογές βρίσκομαι στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Κάτω Χαλάνδρι ολομόναχος. Είμαι 20 ετών και… επίλεκτο μέλος της «γαλάζιας γενιάς». Κρατάω ένα γουόκι τόκι το οποίο ενημερώνει για νυχτερινά συμβάντα, προκειμένου να σπεύσουμε σε βοήθεια όπου τη χρειάζονταν ομοϊδεάτες μου (καμιά σχέση με τη «Χρυσή Αυγή», έτσι διεξαγόταν τότε ο προεκλογικός αγώνας). Ξαφνικά λαμβάνω ένα σήμα ότι ΟΝΝΕΔίτες έχουν πέσει θύμα ενέδρας και ξυλοδαρμού στην Αγ. Παρασκευή. Πριν προλάβω να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει έρχεται φουριόζος νεοδημοκράτης και, σχεδόν με τη βία, με επιβιβάζει στο παλιό FORD CORTINA του πατέρα μου και με οδηγεί προς τη λεωφόρο Μεσογείων με κατεύθυνση το σημείο που υποτίθεται δέχονταν επίθεση οι νεαροί της ΝΔ. Εγώ φοβάμαι αλλά πάλι για να μην θεωρηθώ ότι δειλιάζω υπακούω στα κελεύσματα του αφιονισμένου «συντρόφου» μου. Κατευθυνόμενοι με μεγάλη ταχύτητα στον δρόμο που πηγαίνει στον «Δημόκριτο» ο συνοδηγός μού κάνει νόημα να σταματήσω. Στο αμάξι επιβιβάζονται άλλοι δυο σωματώδεις νεαροί με κοντομάνικα μπλουζάκια του Παναθηναϊκού (;), ενώ παρατηρώ με αγωνία στον καθρέφτη έναν τρίτο να βρίσκεται σκυμμένος πίσω από το αυτοκίνητο. Πλέον περιθώρια αντίδρασης δεν υπάρχουν: Δεν γνωρίζω ούτε πού πάμε, ούτε τι γίνεται εκεί και ο φόβος κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.
Το επίμαχο σημείο που δήθεν δέρνονταν ΟΝΝΕΔίτες είναι ένα προεκλογικό περίπτερο του ΠΑΣΟΚ στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας το οποίο έχει γίνει σμπαράλια. Σκισμένες αφίσες του Ανδρέα Παπανδρέου και πράσινα πανό βρίσκονται πεταμένα στον δρόμο. Οι τραμπούκοι αποβιβάζονται από το αυτοκίνητό μου και τρέχουν προς τα εκεί. Αναγκάζομαι να πατήσω τέρμα το γκάζι και να απομακρυνθώ αμέσως από την περιοχή που έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη. Παρκάροντας αρκετά μακριά, αντιλαμβάνομαι τι συνέβαινε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μου: Μου είχαν με αυτοκόλλητα καλύψει τις πινακίδες…
Θα μπορούσα αυτοστιγμή να εξαφανιστώ από το… πεδίο δράσης αλλά η συνείδησή μου δεν μου το επιτρέπει. Προχωρώ πεζός προς το περίπτερο και μπαίνω άφοβα πια μέσα, ενώ απ’ έξω φανατισμένοι νεαροί έχουν στήσει χορό με συνθήματα και χειρονομίες. Μέσα βρίσκονται δύο μεσήλικες ΠΑΣΟΚτσήδες κατάχλομοι που επιχειρούν να επικοινωνήσουν με την αστυνομία. Πλησιάζω τον έναν που δικαιολογημένα με κοιτάζει καχύποπτα και του συστήνομαι ως μεγαλοστέλεχος της ΟΝΝΕΔ, παροτρύνοντάς τον να μην ανησυχεί. Και, απευθυνόμενος στους αγριεμένους νεαρούς που… χοροπηδάνε απ’ έξω τους λέω με ήρεμη αλλά και αυστηρή φωνή: «Τελείωσε, πάμε να φύγουμε, έληξε το πανηγύρι…».
Ο-πιο νηφάλιος τώρα- άγνωστος σε μένα ΠΑΣΟΚτσής με ρωτάει το όνομά μου. «Εσύ είσαι λογικός μού λέει…». Χαμογελάω και φεύγω, νιώθοντας ντροπή για όσα είχα αντικρίσει.
Επιστρέφοντας μόνος μου πια στο σπίτι αναλογιζόμουν όσα διάβαζα οκτώ χρόνια στο «Κεντρί» του Δημήτρη Ρίζου περί τραμπούκων και πρασινοφρουρών του ΠΑΣΟΚ. Ημουν βέβαιος πως και αυτοί υπήρχαν. Αλλά εκτός από το χρώμα δεν διέφεραν σε τίποτα από τους αντίστοιχους της Νέας Δημοκρατίας…
ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ



Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Το κουίζ του Σαββατοκύριακου...








ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ακριβώς είναι 300 άνθρωποι που συνεργάζονται για έναν κοινό σκοπό;

1) Οι 300 σπαρτιάτες πολεμιστές του Λεωνίδα

2) Οι 300 έλληνες βουλευτές που εργάζονται νυχθημερόν για εμάς (λέμε τώρα...)

3) 300 Ιούδες που μοιράστηκαν από 0,10 αργύρια

4) Τα 300 άτομα που θα συμμετάσχουν στο μεγαλύτερο swingers πάρτι που θα διεξαχθεί στη Σουηδία

Η απάντηση από Δευτέρα...


Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Ελα, να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα...



Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου όλα στο διαδίκτυο θα είναι διαφορετικά...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου δίνουμε τέλος στον κιτρινισμό και στην ευτελή ηλεκτρονική δημοσιογραφία...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου η προχειρότητα, η ασχετοσύνη, οι αντιγραφές, η μονοτονία γίνονται οριστικά παρελθόν...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου η δημιουργικότητα και οι καινοτόμες ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθούν και να αναπτυχθούν...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου κάτι καινούργιο γεννιέται...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου όλη η Ελλάδα συντονίζεται...

Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!!

ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Εχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας, κ. Κουράση...










Κατ' αρχάς, στο επόμενο μήνυμα στον υπολογιστή ή στο κινητό μου που θα αναφέρει από άγνωστο-φυσικά-αποστολέα ότι "χάρη στις προσπάθειες του δημάρχου κ. Κουράση προσωπικά και της διοίκησης φεύγουν οι τσιγγάνοι", ειλικρινά σας το δηλώνω πως... θα φύγω κι εγώ μαζί τους. Γιατί η επανάληψη πέρα από μητέρα της μαθήσεως είναι και αιτία αηδίας και ανακατωσούρας... Και η πιο απάνθρωπη τιμωρία σας είναι να βάλω τον Μύρωνα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο να σας αναλύσει το ιστορικό κάποιου θέματος, ξεκινώντας από το 1928...

Οι τσιγγάνοι, εννοείτε από τη Λυκόβρυση, γιατί εκεί πάλι είχαν... βρει καταφύγιο σύμφωνα με τις προηγούμενες υποσχέσεις σας στο δημοτικό συμβούλιο. Οπότε μέχρι να αποχωρήσουν οριστικά, παρακαλώ να με αφήσετε στην ησυχία μου και στην (μπόλικη) δουλειά μου. Το εμπέδωσα...

Βεβαίως υπάρχουν μερικές εύλογες απορίες, κάποιες τις... έκλεψα από τον Αγγελο: Δεν αναφέρεται ρητώς ότι πρώτα θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στον καινούργιο χώρο και ύστερα θα απομακρυνθούν; Και δεν νομίζετε ότι θα τεθεί εκ νέου το επιχείρημα πως τα παιδιά τους θα διακόψουν το σχολείο; Οπότε, τι ακριβώς προβλέπει το χρονοδιάγραμμα που έχετε στο μυαλό σας;

Επειδή τύγχανε να διαμένω εκατό μέτρα από τον καταυλισμό γνωρίζω από πρώτο χέρι τα προβλήματα των περίοικων, που δεν αφορούσαν φυσικά τη φυλή των τσιγγάνων ή το χρώμα τους αλλά την παραβατικότητά τους που έθετε σε κίνδυνο ζωές και περιουσίες και αχρήστευε τον σταθμό του μετρό "Νομισματοκοπείο". Επίσης, είμαι γνώστης μιας αφόρητης κατάστασης των εργαζόμενων στην καθαριότητα οι οποίοι μάζευαν τα σκουπίδια στον εν λόγω χώρο προσέχοντας παράλληλα τις... ιπτάμενες κοτρόνες που σφύριζαν γύρω από το κεφάλι τους!
Επομένως, η λύση είναι γνωστή για να την επαναλάβω: Απόδοση των περιουσιών στους ιδιοκτήτες τους και, σε συνεννόηση με τους αθίγγανους, ήρεμη απομάκρυνσή τους και ασφαλής μετακίνησή τους σεβόμενοι τα δικαιώματα των γειτόνων και των ρομά, δίχως βιαιοπραγίες και μετατροπή της ευρύτερης περιοχής σε εμπόλεμη ζώνη-η χαρά των κατακίτρινων καναλιών...

Ξέφυγα. Απευθύνομαι σήμερα το βράδυ στον κ. Κουράση για να τον ρωτήσω ευθέως και στο πλαίσιο πολιτισμένου διαλόγου, γιατί εγώ δεν πέφτω στην παγίδα να με φωνάζετε ακραίο και να γυρίζετε στις γειτονιές ωρυόμενοι γι' αυτούς τους... εξτρεμιστές που δεν σας αφήνουν να ολοκληρώσετε το θεάρεστο έργο σας. Λοιπόν,

1) Είναι αλήθεια, κ. Κουράση, ότι ενοχληθήκατε με δύο πρωτοσέλιδα της εφημερίδας "Προφίλ";  Το ένα έγραφε "Κάντο όπως ο Στεργίου... για το καλό του Χαλανδρίου", δηλαδή λειτουργήστε όπως ο συνάδελφός σας της Πεντέλης για να έχετε επιτυχία. Και πού ακριβώς βρίσκεται το σημείο της ενόχλησής σας, κ. Κουράση; Επιθυμείτε φιμωμένο τον Τύπο; Και γιατί δεν βγαίνετε να το δηλώσετε στους Χαλανδραίους ότι αναγουλιάζετε με την κριτική;
Το δεύτερο δημοσίευμα ανέφερε "Γιώργο, κερδίσαμε αλλά... οι συμπολίτες μας δεν θα σου δώσουν άλλη ευκαιρία αν δεν δουν πραγματικό έργο". Μάλιστα. Και πού είναι το μεμπτό; Οτι σας προτρέψαμε, κ. Κουράση, να αγωνιστείτε για πραγματικό έργο από τον πρώτο μήνα της θητείας σας; Μήπως, εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, βλέπετε κάτι κακό σε όλα αυτά;

2) Είναι αλήθεια, κ. Κουράση, πως την ώρα που εγώ υπέβαλα μια παραίτηση, αν το θέλετε και λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων, κάποιοι στην πλατεία Χαλανδρίου σάς έβριζαν, σας αποκαλούσαν.... και εμφανίζονταν ως υποψήφιοι δήμαρχοι; Αυτούς, παρότι ενημερωθήκατε άμεσα από τους δικούς σας για τα κατορθώματά τους, γιατί τους ανέχεστε; Είναι αυτό λειτουργία συνδυασμού, που ο ένας θάβει τον άλλον και οι μισοί σας απαξιώνουν στις συνοικίες και στα καφενεία; Και σας ενοχλεί η δικιά μου η παραίτηση;

3) Και, τέλος, για την ώρα, είναι αλήθεια, κ. Κουράση, πως ενώπιον αντιδημάρχων ειπώθηκε από εσάς ή άλλο πρόσωπο πως διαπιστώσατε ότι το αυτοκίνητό μου βρισκόταν έξω από την οικία μου σε εργάσιμη ώρα, επομένως δεν έχω βρει δουλειά και σας κοροϊδεύω; Με παρακολουθείτε, κ. Δήμαρχε; Και αυτό λέγεται αρμονική συνεργασία; Ή μήπως είναι αγαστή συνεργασία να περιμένω με τις ώρες έξω από το γραφείο σας, τη στιγμή που έμπαινε όποιος ήθελε και όποτε ήθελε; Και μήπως, ρωτάω, κ. Κουράση, μήπως τα ίδια παράπονα έχει και εκείνο το καλοκάγαθο κοριτσάκι που δεν βγαίνει στα τηλέφωνα γιατί φοβάται μπας και την επιπλήξετε αν συνεργαστεί μαζί μου αλλά άλλα λέει βέβαια σε σας και άλλα σε μένα;

Εν κατακλείδι, κ. Κουράση, η πιο αντρίκεια πράξη επιβάλλει να φεύγεις όταν κάπου νιώθεις ότι σε υποτιμούν, δεν σε υπολογίζουν, δεν σε ακούνε, δεν τους αφορούν οι ιδέες σου και καταστρέφουν την όποια δημιουργικότητά σου στον βωμό μικροσυμφερόντων. Αρα, πριν μεταφέρετε την πικρία σας σε κοινούς μας φίλους, αναλογιστείτε όλα τα παραπάνω. Εγώ διαφωνώ μόνο με την πολιτική σας και τον τρόπο συνεργασίας μας. Και πολιτική κριτική θα σας ασκώ. Εκτός αν κι αυτό, κ. Κουράση,αντιβαίνει στις αρχές σας, όπως και το να σας ρίχνουν το ηθικό επειδή σας μεταφέρουν αλήθειες στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Και γνωρίζετε ασφαλώς πού αναφέρομαι...

ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ




Επισκεπτες

copyright ©: Όμιλος Επικοινωνίας "Nobile" , Άρης Νόμπελης, "Προφίλ της πόλης" επικοινωνία : arisnobelis_profil@yahoo.gr