Είναι ηλίου φαεινότερο πως όσοι συνήθως πλειοδοτούν σε θεωρίες και θεωρήματα είναι συνήθως εκείνοι που εργάζονται δια λόγου και πράξεων για την υπεράσπιση του εξουσιαστικού σχεδιασμού κάθε φιλόδοξου πολιτικού συστήματος.
Με άλλα λόγια, αυτοί οι κύριοι κάνουν κλήση προς το πλήθος και επικαλούνται εμμέσως την εθελοδουλεία του, παρουσιάζοντας εντέχνως την «υπεροχή» των καθεστωτικών που τους περιγράφουν ως Αρίους εκφράζοντας τη γνώμη των ανθρώπων, τη βαθύτερη έγνοια τους για ισότητα και ελευθερία· την ίδια στιγμή όμως η πολιτική του πρακτική ή η γενική του κοσμοθεώρηση, «αλλού περπατεί» (Σολωμός).
Μπορώ να γίνω περισσότερο συγκεκριμένος αν θέλετε.
Στο κείμενο παρουσιάζεται ότι η εθελοδουλία του ασθενέστερου να έχει αντίκρισμα στην υπεροψία και την περιφρόνηση του ισχυρότερου. Γιατί όμως επιχειρούν κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός του κειμένου;
Κακό χαρακτηριστικό του Ελληνικού κατεστημένου είναι η ηττοπάθεια. Αυτό προσπαθεί να αναδείξει. Θεωρεί δεδομένο ότι η Ελλάδα μπορεί να σωθεί μόνο με εξωτερική βοήθεια οπότε υποθέτει ότι οι Έλληνες σηκώνουν τους ώμους και αποποιούνται των ευθυνών τους. Ισχυρίζονται ότι οι Αμερικανοί κυβερνούν και επειδή τα πράγματα πήγαν στραβά, το λάθος είναι δικό τους.
Δυστυχώς αυτή η αριστερή καθεστηκυία τάξη βασίζει τη κάθε προσπάθεια της δημιουργώντας εσκεμμένα ξενοφοβία. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να καμαρώνετε για το κείμενο και το κυριότερο να μην λησμονείτε να εκφράζετε την ευγνωμοσύνη σας στην προσφορά ορισμένων για το κτίσιμο της σύγχρονης Ελλάδας
Βενιαμίν
