Στο δημοτικό συμβούλιο Χαλανδρίου, στο οποίο με εκλέγουν επί τρεις συνεχόμενες τετραετίες οι συμπολίτες μου, συμμετέχουν και 40 ακόμη συνάδελφοί μου από έξι διαφορετικές δημοτικές παρατάξεις.
Oπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η κοινή λογική, οι πρωτότυπες ιδέες και οι καινοτόμες προτάσεις αποτελούν το ζητούμενο στην πλειονότητα των συνεδριάσεων.
Το πρόσωπό μου έχει γίνει ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν στόχος αναίτιων επιθέσεων και-τι παράξενο- εκείνος που μονίμως-αν και από τη δικιά μου παράταξη-κινείται λάβρος εναντίον μου είναι ο πιο αντιπαθητικός και περισσότερο ύπουλος απ' όλους.
Ανθρωπος με ακατανόητο πρόβλημα με το άτομό μου, που εξελέγη χάρη στην οικογένεια Μητσοτάκη και τους φανατικούς υποστηρικτές της στην πόλη μου, ο συγκεκριμένος συνάδελφος, αποδοκιμάζει κάθε ελπιδοφόρα προσπάθεια, μισεί τους εξυπνότερους από αυτόν (ή αυτήν...), μηχανεύεται τρόπους να υπονομεύσει κάθε εργατικό, στοχοπροσηλωμένο, αποτελεσματικό και αξιέπαινο δημοτικό σύμβουλο. Προσπαθούσα μέρες να βρω τι ή ποιον μου θυμίζει και τελικά το ανακάλυψα. Αυτός (ή αυτή) ο/η συνάδελφος θα μπορούσε να είναι η προσωποποίηση της Νέας Δημοκρατίας: Μίσος για την επιτυχία, στέγη σε μισαλλόδοξους, απομάκρυνση των ικανών, κοροϊδία στους πιστούς οπαδούς, παραμύθια στους φανατικούς ψηφοφόρους, αδιαφορία για τα προβλήματα των υποστηρικτών της, βόλεμα σε μια μικρή κλίκα κολλητών και υστερική προσκόλληση στη δεκαετία του '80.
Και ξαφνικά μύρισε εκλογές. Και αντί η ΝΔ να καλέσει ανθρώπους να συμβάλλουν με τις ξεχωριστές ιδέες τους και τις αξιόλογες προτάσεις τους, άρχισε στη Λήμνο κι αλλού τα τηλέφωνα στα "πρόβατα για να ξαναμπούν στη στάνη". Τι κι αν τα αρνάκια εν τω μεταξύ είχαν αποδεκατιστεί από... θηρία ομοϊδεάτες, τι κι αν πληγιασμένα σέρνονταν για να επιβιώσουν, τι κι αν μισοπεθαμένα έψαχναν καταφύγιο από τους λύκους που η ηγεσία της ΝΔ έβαλε (αφελώς; με δόλο;) να τα φυλάει. Τώρα επιβάλλεται να επιστρέψουν στο μαντρί για να ψηφίσουν πάλι τους ίδιους (και για να μην ξεχνιόμαστε: τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ στην τελευταία θέση στο Επικρατείας!).
Μόνο που λησμόνησαν κάτι: Με τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα να είναι πια ελάχιστες, με την ύπαρξη σοβαρών εναλλακτικών λύσεων από συγγενικούς πολιτικούς χώρους και όχι μόνο, με τις αλαζονικές συμπεριφορές ίδιες και απαράλλακτες, ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ διαψεύδεται: Τα πρόβατα έχουν τύχη και εκτός μαντριού!!!
Αρης Νόμπελης
Η απάντηση μιας φίλης :
Τα μόμολα της ΝΔ (Το τρίο καμπαλέρο)
Αγαπητέ Άρη
Πως είναι δυνατό να μην διακωμωδείς αυτά που συμβαίνουν σήμερα;
Δεν είναι μόνο το Χαλάνδρι που έχει αυτή την αποκλειστικότητα. Στη Λήμνο συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια και χειρότερα. Αναφέρομαι στην τόσο γλαφυρή σου περιγραφή γι’ αυτόν το συνάδελφό σου, που θα μπορούσε να είναι η προσωποποίηση της Νέας Δημοκρατίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι εσύ αναφέρεσαι σε έναν, ενώ εδώ στη Λήμνο έχουμε το τρίο καμπαλέρο της ΝΔ. Τα «μόμολα», όπως τα λέτε εσείς οι Επτανήσιοι.
Χαρακτηριστικά τους είναι το μίσος για την επιτυχία, η στέγη σε μισαλλόδοξους, η απομάκρυνση των ικανών, η κοροϊδία στους πιστούς οπαδούς, τα παραμύθια στους φανατικούς ψηφοφόρους, η αδιαφορία για τα προβλήματα των υποστηρικτών της, το βόλεμα σε μια μικρή κλίκα κολλητών και η υστερική προσκόλληση στη δεκαετία του '80. Ακριβώς τα ίδια! Καρμπόν! Όπως τα είπες.
Πως είναι δυνατόν να μην εξοργίζεσαι όταν βλέπεις συνεχώς τα ίδια πρόσωπα με τις φιγούρες του κοτζαμπάση και του χωροφύλακα, -τα 3 μόλολα, που οδήγησαν τη Λήμνο σε αυτά τα χάλια- να σε πλησιάζουν στο καφενείο, στη ταβέρνα, στην αγορά και να προετοιμάζουν την ψήφο σου υπενθυμίζοντας την τάδε βοήθεια που προσέφεραν σε σένα η στην οικογένεια σου κάποτε που το ρουσφέτι ήταν αγώνας επιβίωσης στη διαφθορά και τη λαμόγια της κοινωνίας που αυτοί δημιούργησαν;
Αυτοί οι αναξιοπρεπείς και αντιπαθητικοί ταυτόχρονα, είναι γλείφτες και σέρνονται πίσω από τον κάθε Μητσοτάκη ώστε να κάνουν την δουλειά τους. Ο κόσμος τους βαρέθηκε, τους σιχάθηκε, δεν πιστεύει πλέον σ αυτούς, γιατί κανείς τους δεν έχει να τους προσφέρει το όραμα ή την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Όπως ταιριάζει σ’ όλους αυτούς τους χρεοκοπημένους που σέβονται τον εαυτό τους, θα έπρεπε να είχαν αποχωρήσει. Αντ’ αυτού παριστάνουν το τρίο μπελκάντο της νεοφιλελεύθερης σωτηρίας.
Ο χειρότερος όλων είναι ο ‘Πιτσιρικάς’. Καράβλαχος τσάμπα φραγκάτος, τζόβενο και υποψήφιος για Νόμπελ Καταγγελιας. Ο δεύτερος Φιλόσοφος και ποιητής …''καλά κρασιά'' και ''παρ'το αυγό και κούρευτο''. Ο τρίτος, ο επίτιμος άνεργος, που δεν έχει δουλέψει ποτέ στην ζωή του και το μόνο που ξέρει είναι να πουλάει φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες στα κεντρικά του κόμματος.
Τι έχουνε αλήθεια να δώσουν στους νέους ανθρώπους σήμερα; Παραμύθια! Αυτά μπορούν να τα λένε άφοβα στα εγγόνια τους, όχι όμως στους νέους ανθρώπους που διψάνε ελπίδα για μια ωραία ζωή που δυστυχώς την αναζητούν στη ξενιτιά ερημώνοντας τη Λήμνο εξαιτίας τους.
Τι θα πούνε για την αξιοκρατία. Αφού και στους τρεις τους είναι λέξη άγνωστη.
Θα μιλήσουν για καλύτερη ζωή; Πως είναι δυνατό αυτό να γίνει αφού όταν ήταν στην εξουσία το μόνο που φρόντισαν ήταν να χαϊδεύουν το κεφάλαιο και τα οικονομικά συμφέροντα.
Εγώ έκανα το λάθος να ασχοληθώ με τη πολιτική και μάλιστα με τη ΝΔ. Δυστυχώς ο πρόσωπό μου έχει γίνει στόχος αναίτιων επιθέσεων από τη δικιά μου παράταξη - Από το τρίο μόμολο. Ανώνυμες καταγγελίες, καταγγελίες και ΕΔΕ για τη δουλεία μου, κατευθυνόμένα δυσφημιστικά δημοσιεύματα στο τοπικό τύπο εναντίον μου, αποκλεισμό από το τοπικό ραδιόφωνο, συκοφαντίες και όλα αυτά που συνθέτουν το παζλ μιας λάθος απόφασης που φυσικά διόρθωσα με την παραίτηση μου. Έχει όμως πίσω η αχλάδα την ουρά.........
Αγαπητέ μου φίλε Άρη. Είναι αλήθεια! Μύρισαν εκλογές και τώρα ζητούν από τα "πρόβατα να ξαναμπούν στη στάνη". Με πήραν και μένα. Το τρένο δυστυχώς έφυγε. Ας τα βγάλουν πέρα με τα μόμολα. Όπως είπες και εσύ πάνω απ’ όλα αξιοπρέπεια.
Μόλλη
