Είναι από μέρους μου πλήρως κατανοητό ότι δύο άνθρωποι που προέρχονται από εκ διαμέτρου αντίθετες παρατάξεις θα έλθει η στιγμή που η δημιουργία παρανόησης, ακόμη κι αν έχουν τις καλύτερες προθέσεις, θεωρείται δεδομένη.
Προσωπικά, δεν παρεξηγώ τον κ. Ευθυμίου, γιατί η συμμετοχή μου ως μέλος των διοικήσεων Κουράση και Ζαφειρόπουλου τον ενθαρρύνει να πιστεύει ότι μπορεί οι πολιτικές μας απόψεις να απέχουν παρασάγγας. Ομως, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οσο κι αν δεν το πιστεύει πιθανόν ο κ. Ευθυμίου, οι αντιλήψεις μας συμπίπτουν σε πάρα πολλά ζητήματα. Χαρακτηριστικά θα ήθελα να αναφέρω την κοινή αγάπη μας για το περιβάλλον, το παρόμοιο ενδιαφέρον μας για το οικοσύστημα, τη δεδομένη λατρεία μας για τα ζώα και την κοπιώδη προσπάθειά μας να τα φροντίσουμε, την ανησυχία μας για τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους που κινδυνεύουν να χαθούν οριστικά και την αγωνία μας για την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους με τις τραγικές συνέπειές της.
Πληροφορήθηκα πριν από λίγο καιρό τον αδόκητο χαμό της Εύης Ολυμπίτου, ιδιαιτέρως αγαπητού στελέχους της αριστεράς και υποψήφιας με την «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Ομολογώ πως δεν τη γνώριζα-ενημερώθηκα στη συνέχεια για τους αξιοπρόσεχτους αγώνες της, την πλούσια κοινωνική της δράση και, φυσικά, την άρτια επιστημονική της κατάρτιση. Εκείνο το οποίο δεν έμαθα ήταν ότι η Εύη Ολυμπίτου υπήρξε σύντροφος του Κώστα Ευθυμίου, ο οποίος περνούσε τον δικό του προσωπικό Γολγοθά, δίχως να το γνωρίζω.
Οφείλω να του ζητήσω συγνώμη γιατί δεν ενημερώθηκα νωρίτερα ότι έχασε τη σύντροφό του και για το γεγονός ότι δεν μου πέρασε καν η ιδέα από το μυαλό πως την ώρα που ανταλλάσσαμε επιστολές, εκείνος ζούσε αξιοπρεπώς το δικό του δράμα.
Του εύχομαι να ζήσει να τη θυμάται και του υπενθυμίζω πως το blog μας είναι πάντοτε ανοιχτό αν επιθυμεί να γράψει κάτι για την αδικοχαμένη Εύη ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα κρίνει αυτός πρόσφορο.
Με σεβασμό στο πένθος σας,
Αρης Νόμπελης
