Κρίση νοείται κάθε βίαιη ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ της υπάρχουσας θέση ζωής και του σχεδιασμού της για το μέλλον , με μια νέα κατάσταση μη επιθυμητή προερχόμενη από εξωγενείς παράγοντες ή εσωτερικά λάθη.
Σε καταστάσεις κρίσης οι ζωντανοί οργανισμοί αντιδρούν με δυο τρόπους
1. καταθλιπτικά δηλ. αποδέχονται παθητικά τα συμβαίνοντα , δεν αντιδρούν, κλείνονται, αναβάλλουν και ακυρώνουν κάθε ενεργητική προσπάθεια με αποτέλεσμα την αυτοκαταστροφή τους.
2. θυμικά δηλ. βίαια, οργισμένα, προς τους πάντες και τα πάντα, με δικαιολογημένες ακρότητες ή μη.
Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο ελληνικός λαός, οι μεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια στον καναπέ τους περιμένοντας κάποιος να τους σώσει, να τους δώσει λύσεις και να τους βγάλει από το αδιέξοδο.
Οι άλλοι διαδηλώνουν στους δρόμους αυθόρμητα ή συντεταγμένα κάτω από τις υποδείξεις της κομματικής καθοδήγησης, εκδηλώνουν την δυσαρέσκειά τους, καταγγέλλουν, φωνάζουν, αγωνίζονται γι’αυτό που νομίζουν αυτοί σωστό, παράλληλα δε ,το θυμικό κάποιων , συσπειρώνεται σε μικρές ευτυχώς μειοψηφίες (οι οποίες ενδέχεται να αυξηθούν) καίγοντας, λεηλατώντας, σπάζοντας και ενίοτε δολοφονώντας.
Δυο αντιφατικές αντιδράσεις που θα χαρακτήριζαν έναν άνθρωπο στην νηπιακή του ηλικία ή να φοβάται ή να θυμώνει. Ακριβώς στη κατάσταση αυτή της πολιτικής ανωριμότητας βρίσκεται ο ελληνικός λαός, ένας λαός που η ιστορία του, του δίδαξε την ευθύνη, αλλά οι πολιτικοί του ταγοί, τον αποπροσωποποίησαν, προστατεύοντας τον με το κράτος-πατέρα, τον ευνούχισαν και δεν τον άφησαν, σκοπίμως, ποτέ να ενηλικιωθεί.
Σε καταστάσεις κρίσης (αναφέρει η σύγχρονη ψυχολογία) το άτομο ή η κοινωνία, πρέπει να εξισορροπήσει μεταξύ του θυμικού και του επανασχεδιασμού του μέλλοντός του.
Γι’αυτό χρειάζεται ψυχραιμία , αυτοπειθαρχία και όραμα.
Για το άτομο ένας ψυχοθεραπευτής μπορεί να παίξει αποτελεσματικά αυτό τον ρόλο, στην κοινωνία όμως το ρόλο αυτόν τον παίζει ο ΗΓΕΤΗΣ, ο οποίος πρέπει να κατευνάσει τα πάθη , να κερδίσει εμπιστοσύνη και να δώσει προοπτική.
Είμαι απολύτως σίγουρος ότι στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, τέτοιοι ηγέτες δεν υπάρχουν.
Ποιος μπορεί άραγε να εμπνεύσει έναν λαό για το μέλλον του, όταν όλοι αυτοί που ηγούνταν του παρελθόντος του , αποδείχθηκαν ότι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της κρίσης που βιώνουμε στο παρόν μας.
Εναλλακτική λύση σε πρόσωπα; Δυστυχώς δε βλέπω.
Χωρίς να αμφισβητώ τον ρόλο των μεγάλων ηγετών που άλλαξαν τον κόσμο , αλλά και σε πολλές περιπτώσεις τον κατέστρεψαν, οι κοινωνίες που πήγαν μπροστά ήταν αυτές που όρισαν σαν ηγέτη το ίδιο, το ΑΤΟΜΟ.
Όταν το άτομο απελευθερώθηκε από προστατευτικούς νόμους, απεγκλωβίστηκε από κομματικά σύνολα της Μιας Αλήθειας και του συλλογικού στόχου και του δόθηκε η ευκαιρία να στοχοποιησει τη ζωή του μόνο του, τότε έγινε ένας μικρός ηγέτης στον τομέα του. Διέπρεψε, μεγαλούργησε, καρπώθηκε την προσπάθειά του, η οποία με την σειρά της
διανεμήθηκε στους υπόλοιπους οι οποίοι την πολλαπλασίασαν επ' ωφελεία όλης της κοινωνίας.
Αυτός είναι ο ΗΓΕΤΗΣ που θα οδηγήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση.
Το ΑΤΟΜΟ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΗΛΑΔΗ.
Υ.Γ. Έκκληση στους εκφράζοντες δημόσιο πολιτικό λόγο
Σταματείστε να θυσιάζετε τους Αετούς για να φάνε οι κότες.
του Αντώνη Κρούστη, http://fileleftheros1966.blogspot.com/
