1993: Η θριαμβευτική επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου
Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Κ. Μητσοτάκη για πολύχρονη παραμονή στην εξουσία, η ΝΔ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να απολέσει τα περισσότερα στηρίγματά της στα λαϊκά στρώματα εξαιτίας των δυσάρεστων οικονομικών μέτρων που εφάρμοζε και λόγω της σύγκρουσής της με συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα που διαφωνούσαν κάθετα με την πολιτική της. Η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης αρκετών ΔΕΚΟ, την ώρα που εντεινόταν η λαϊκή δυσαρέσκεια, ενίσχυε ακόμη περισσότερο το εις βάρος της κλίμα. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, με αφορμή τον χειρισμό του θέματος των Σκοπίων, ο στενός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη Αντώνης Σαμαράς παραιτείται από βουλευτής και προχωρά στην ίδρυση του κόμματος Πολιτική Ανοιξη. Ο πρωθυπουργός θα ενοχληθεί αλλά δεν σκοπεύει να μην εξαντλήσει την τετραετία. Ωσπου, μετά το καλοκαίρι του 1993 η αντιπαράθεση ΝΔ και Πολιτικής Ανοιξης φθάνει στα άκρα. Ο βουλευτής Ηλείας του κυβερνώντος κόμματος Στεφανόπουλος εκφράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με τις κυβερνητικές επιλογές και ανεξαρτητοποιείται, αφήνοντας τη ΝΔ με 151 βουλευτές. Δεν θα μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα και ένας δεύτερος βουλευτής από το Κιλκίς, ο Συμπιλίδης, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με αποτέλεσμα να χαθεί για το κυβερνών κόμμα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Κ. Μητσοτάκης βλέποντας το προφανές αδιέξοδο προκηρύσσει εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, ενώ παράλληλα ανεβάζει τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης, αποκαλώντας προδότες τον Σαμαρά και τους βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν. Καθημερινές είναι οι διαδηλώσεις Νεοδημοκρατών έξω από τη Ρηγίλλης, ενώ δεν απουσιάζουν και οι φραστικές επιθέσεις και χειροδικίες εναντίον στελεχών της ΝΔ που αποχωρούν με προορισμό την Πολιτική Ανοιξη.
Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος το ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον κλονισμένης υγείας Α. Παπανδρέου ξεκινά την τελική του αντεπίθεση με σκοπό την ανακατάληψη της εξουσίας, η οποία δείχνει πολύ πιθανή μετά και τις ογκώδεις και γεμάτες παλμό συγκεντρώσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δικαιώνει την αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ, αφού πετυχαίνει μια θριαμβευτική νίκη με ποσοστό 46,86% και εκλέγει 170 βουλευτές. Πρόκειται για την τελευταία νίκη του Κινήματος με τον ιδρυτή του στο τιμόνι…Η ΝΔ υπέστη συντριπτική ήττα λαμβάνοντας μόλις 39,30% και 111 βουλευτές. Το κόμμα του Α. Σαμαρά θα αγγίξει το 5% (4,88%, 10 έδρες), αποδεικνύοντας ότι η κίνησή του βρήκε ανταπόκριση στο εκλογικό σώμα. Τέλος, το ΚΚΕ με γενική γραμματέα την Αλέκα Παπαρήγα θα περιοριστεί στο 4,54% (9 έδρες). Ο καινούργιος εκλογικός νόμος που εφαρμόστηκε στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου προέβλεπε σημαντική ενίσχυση του πρώτου κόμματος εις βάρος του δεύτερου, δηλαδή φτιάχτηκε στα…μέτρα του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση της ΝΔ! Επίσης, καθιερωνόταν το ποσοστό 3% ως απαιτούμενο για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή και έτσι το φαινόμενο των ανεξάρτητων της Θράκης έπαψε να υφίσταται.
1996: Ο Α. Παπανδρέου έφυγε από τη ζωή αλλά το ΠΑΣΟΚ επικρατεί και πάλι
Η κατάσταση της υγείας του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ επιδεινώνεται συνεχώς και αναγκάζει τον Α. Παπανδρέου να παραιτηθεί από πρωθυπουργός στις 15 Ιανουαρίου του 1996, έχοντας πληροφορηθεί και τις έντονες εσωκομματικές διεργασίες που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τον νέο πρόεδρο της κυβέρνησης, που είναι ο πρώην υπουργός Κ. Σημίτης, ο οποίος θα επικρατήσει του Γ. Αρσένη και του Α. Τσοχατζόπουλου. Στις 23 Ιουνίου η αδύναμη καρδιά του Α. Παπανδρέου δεν θα αντέξει και, λίγο πριν αρχίσει το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους δύο σημαντικότερους πολιτικούς που σφράγισαν με την παρουσία τους την πολιτική ζωή του τόπου μετά τη Μεταπολίτευση (ο άλλος είναι ο Κ. Καραμανλής) θα φύγει για πάντα.
Ο Κ. Σημίτης απαιτεί να κατέχει ταυτόχρονα και τη θέση του αρχηγού του κόμματος παρά τις όποιες εσωκομματικές διαφωνίες και το πετυχαίνει. Ομως, ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να έχει και την αποδοχή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, γι’ αυτό προκηρύσσει πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου, επικαλούμενος την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις (γεγονότα στα Ιμια).
Η ΝΔ έχει κι αυτή καινούργιο αρχηγό, τον Μιλτιάδη Εβερτ, που διαδέχτηκε τον παραιτηθέντα Κ. Μητσοτάκη και επικράτησε άνετα του συνυποψηφίου του Ι. Βαρβιτσιώτη. Ο Δημήτρης Τσοβόλας, πρώην υπουργός Οικονομικών αποχωρεί εν τω μεταξύ από τις τάξεις του Κινήματος, θεωρώντας ότι η εκλογή Σημίτη θα αλλάξει εντελώς τη φυσιογνωμία του και θα σημάνει ακόμη πιο δεξιά στροφή από αυτή που είχε συντελεστεί μετά την επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ το 1993. Το κόμμα που ίδρυσε το ονόμασε Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ).
Οι εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου επιβεβαιώνουν πλήρως τα προγνωστικά και τις δημοσκοπήσεις, αφού αναδεικνύουν πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ αλλά με σημαντικές απώλειες σε σχέση με την προηγούμενη αναμέτρηση (41,49%-162 έδρες). Η ΝΔ αποτυγχάνει να πείσει τους ψηφοφόρους και όχι μόνο χάνει τις εκλογές, αλλά συμβαίνει το πρωτοφανές ούσα στην αντιπολίτευση να πέφτει το ποσοστό της κάτω και από την επίδοση του 1993 (38,12%-έδρες 108). Το ΚΚΕ ανεβαίνει λίγο (5,60%-11 έδρες), ενώ ο Συνασπισμός του Νίκου Κωνσταντόπουλου μπαίνει στη Βουλή μετά την αποτυχία του 1993, εκλέγοντας 10 βουλευτές με το αξιοπρεπές 5,12%. Το νεοσύστατο ΔΗΚΚΙ θα καταγράψει μια αξιοπρόσεκτη παρουσία και θα μπει επίσης στη Βουλή (4,5%- 9 έδρες), εκεί όμως δεν θα βρίσκεται η Πολιτική Ανοιξη, που, χάνοντας ψηφοφόρους προς τη ΝΔ, θα βρεθεί χωρίς έδρα για λίγες δεκάδες ψήφους (2,94%).
2000: Πανηγύρισαν και οι δύο (;) αλλά το ΠΑΣΟΚ πέτυχε τρίτη διαδοχική νίκη
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος έχει εξασφαλίσει δεύτερη συνεχόμενη θητεία, αφού και η ΝΔ αναγκάζεται-ύστερα από έναν έξυπνο πολιτικό ελιγμό του Κ. Σημίτη- να συναινέσει στην εκλογή του τον Μάρτιο του 2000. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται πάντως να ξεπερνάει τα εσωκομματικά του προβλήματα που το ταλάνισαν όλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη βαριά ήττα του 1993. Στο τιμόνι της ΝΔ βρίσκεται πλέον ο Κώστας Καραμανλής, ανεψιός του ιδρυτή της, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή πλήρης ημερών το 1998. Ολες οι δημοσκοπήσεις την τετραετία 1996-2000 φέρνουν μπροστά τη ΝΔ και μάλιστα την περίοδο με τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψη από τους Τούρκους του κούρδου ηγέτη Οτσαλάν το προβάδισμα φθάνει μέχρι και τις επτά μονάδες διαφορά. Αλλωστε, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 1999 η ΝΔ κερδίζει με διαφορά 3%. Ομως, ήδη από το φθινόπωρο του 1999 το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να ανακτά το χαμένο έδαφος και μειώνει συνεχώς την απόσταση από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2000 το Κίνημα έχει πάρει ήδη διακριτό προβάδισμα. Αυτή η εξέλιξη οδηγεί τον πρωθυπουργό να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τις 9 Απριλίου του ίδιου χρόνου με αφορμή το κρίσιμο θέμα της εισόδου στην ΟΝΕ αλλά και τη συγκρότηση αναθεωρητικής Βουλής. Εν τω μεταξύ η Πολιτική Ανοιξη έχει διαλυθεί και ο Α. Σαμαράς «φλερτάρει» με την επάνοδό του στη ΝΔ. Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η φημολογία περί ανατροπής του προβαδίσματος του ΠΑΣΟΚ είναι έντονη, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τα δύο μεγάλα κόμματα να κινητοποιούν το σύνολο των ψηφοφόρων τους προκειμένου να μη χαθεί ούτε μια ψήφος. Το εκλογικό σύστημα διεξαγωγής της αναμέτρησης ήταν η ενισχυμένη αναλογική με το πρώτο κόμμα να ευνοείται σημαντικά και να μπορεί άνετα να σχηματίσει κυβέρνηση ακόμη και με μία (!) ψήφο διαφορά από το δεύτερο.
Τα αποτελέσματα των exit poll έδειξαν μια μικρή υπεροχή της ΝΔ και έβγαλαν τους Νεοδημοκράτες στους δρόμους. Οταν άρχισε η ροή των πραγματικών αποτελεσμάτων όμως φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρούσε ένα ελάχιστο προβάδισμα, το οποίο διευρυνόταν όσο περνούσε η ώρα. Τελικά το κυβερνών κόμμα κέρδισε αυξάνοντας το ποσοστό του σε σχέση με το 1996 (43,79%-έδρες 158), ενώ και η ΝΔ ανέβηκε αισθητά, αποσπώντας το 42,74% των ψήφων και 125 έδρες. Δηλαδή υπολείφτηκε μιας ποσοστιαίας μονάδας του βασικού της αντιπάλου. Το ΚΚΕ πήρε 5,52% (11 έδρες) και ο Συνασπισμός 3,20% (6 έδρες), εξασφαλίζοντας έστω και οριακά την είσοδό του στη Βουλή. Το ΔΗΚΚΙ από την άλλη μεριά δεν κατάφερε να επαναλάβει την επιτυχία του 1996 και με ποσοστό 2,69% έμεινε εκτός Βουλής.
Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Κ. Μητσοτάκη για πολύχρονη παραμονή στην εξουσία, η ΝΔ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να απολέσει τα περισσότερα στηρίγματά της στα λαϊκά στρώματα εξαιτίας των δυσάρεστων οικονομικών μέτρων που εφάρμοζε και λόγω της σύγκρουσής της με συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα που διαφωνούσαν κάθετα με την πολιτική της. Η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης αρκετών ΔΕΚΟ, την ώρα που εντεινόταν η λαϊκή δυσαρέσκεια, ενίσχυε ακόμη περισσότερο το εις βάρος της κλίμα. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, με αφορμή τον χειρισμό του θέματος των Σκοπίων, ο στενός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη Αντώνης Σαμαράς παραιτείται από βουλευτής και προχωρά στην ίδρυση του κόμματος Πολιτική Ανοιξη. Ο πρωθυπουργός θα ενοχληθεί αλλά δεν σκοπεύει να μην εξαντλήσει την τετραετία. Ωσπου, μετά το καλοκαίρι του 1993 η αντιπαράθεση ΝΔ και Πολιτικής Ανοιξης φθάνει στα άκρα. Ο βουλευτής Ηλείας του κυβερνώντος κόμματος Στεφανόπουλος εκφράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με τις κυβερνητικές επιλογές και ανεξαρτητοποιείται, αφήνοντας τη ΝΔ με 151 βουλευτές. Δεν θα μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα και ένας δεύτερος βουλευτής από το Κιλκίς, ο Συμπιλίδης, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με αποτέλεσμα να χαθεί για το κυβερνών κόμμα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Κ. Μητσοτάκης βλέποντας το προφανές αδιέξοδο προκηρύσσει εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, ενώ παράλληλα ανεβάζει τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης, αποκαλώντας προδότες τον Σαμαρά και τους βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν. Καθημερινές είναι οι διαδηλώσεις Νεοδημοκρατών έξω από τη Ρηγίλλης, ενώ δεν απουσιάζουν και οι φραστικές επιθέσεις και χειροδικίες εναντίον στελεχών της ΝΔ που αποχωρούν με προορισμό την Πολιτική Ανοιξη.
Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος το ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον κλονισμένης υγείας Α. Παπανδρέου ξεκινά την τελική του αντεπίθεση με σκοπό την ανακατάληψη της εξουσίας, η οποία δείχνει πολύ πιθανή μετά και τις ογκώδεις και γεμάτες παλμό συγκεντρώσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δικαιώνει την αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ, αφού πετυχαίνει μια θριαμβευτική νίκη με ποσοστό 46,86% και εκλέγει 170 βουλευτές. Πρόκειται για την τελευταία νίκη του Κινήματος με τον ιδρυτή του στο τιμόνι…Η ΝΔ υπέστη συντριπτική ήττα λαμβάνοντας μόλις 39,30% και 111 βουλευτές. Το κόμμα του Α. Σαμαρά θα αγγίξει το 5% (4,88%, 10 έδρες), αποδεικνύοντας ότι η κίνησή του βρήκε ανταπόκριση στο εκλογικό σώμα. Τέλος, το ΚΚΕ με γενική γραμματέα την Αλέκα Παπαρήγα θα περιοριστεί στο 4,54% (9 έδρες). Ο καινούργιος εκλογικός νόμος που εφαρμόστηκε στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου προέβλεπε σημαντική ενίσχυση του πρώτου κόμματος εις βάρος του δεύτερου, δηλαδή φτιάχτηκε στα…μέτρα του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση της ΝΔ! Επίσης, καθιερωνόταν το ποσοστό 3% ως απαιτούμενο για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή και έτσι το φαινόμενο των ανεξάρτητων της Θράκης έπαψε να υφίσταται.
1996: Ο Α. Παπανδρέου έφυγε από τη ζωή αλλά το ΠΑΣΟΚ επικρατεί και πάλι
Η κατάσταση της υγείας του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ επιδεινώνεται συνεχώς και αναγκάζει τον Α. Παπανδρέου να παραιτηθεί από πρωθυπουργός στις 15 Ιανουαρίου του 1996, έχοντας πληροφορηθεί και τις έντονες εσωκομματικές διεργασίες που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τον νέο πρόεδρο της κυβέρνησης, που είναι ο πρώην υπουργός Κ. Σημίτης, ο οποίος θα επικρατήσει του Γ. Αρσένη και του Α. Τσοχατζόπουλου. Στις 23 Ιουνίου η αδύναμη καρδιά του Α. Παπανδρέου δεν θα αντέξει και, λίγο πριν αρχίσει το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους δύο σημαντικότερους πολιτικούς που σφράγισαν με την παρουσία τους την πολιτική ζωή του τόπου μετά τη Μεταπολίτευση (ο άλλος είναι ο Κ. Καραμανλής) θα φύγει για πάντα.
Ο Κ. Σημίτης απαιτεί να κατέχει ταυτόχρονα και τη θέση του αρχηγού του κόμματος παρά τις όποιες εσωκομματικές διαφωνίες και το πετυχαίνει. Ομως, ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να έχει και την αποδοχή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, γι’ αυτό προκηρύσσει πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου, επικαλούμενος την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις (γεγονότα στα Ιμια).
Η ΝΔ έχει κι αυτή καινούργιο αρχηγό, τον Μιλτιάδη Εβερτ, που διαδέχτηκε τον παραιτηθέντα Κ. Μητσοτάκη και επικράτησε άνετα του συνυποψηφίου του Ι. Βαρβιτσιώτη. Ο Δημήτρης Τσοβόλας, πρώην υπουργός Οικονομικών αποχωρεί εν τω μεταξύ από τις τάξεις του Κινήματος, θεωρώντας ότι η εκλογή Σημίτη θα αλλάξει εντελώς τη φυσιογνωμία του και θα σημάνει ακόμη πιο δεξιά στροφή από αυτή που είχε συντελεστεί μετά την επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ το 1993. Το κόμμα που ίδρυσε το ονόμασε Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ).
Οι εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου επιβεβαιώνουν πλήρως τα προγνωστικά και τις δημοσκοπήσεις, αφού αναδεικνύουν πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ αλλά με σημαντικές απώλειες σε σχέση με την προηγούμενη αναμέτρηση (41,49%-162 έδρες). Η ΝΔ αποτυγχάνει να πείσει τους ψηφοφόρους και όχι μόνο χάνει τις εκλογές, αλλά συμβαίνει το πρωτοφανές ούσα στην αντιπολίτευση να πέφτει το ποσοστό της κάτω και από την επίδοση του 1993 (38,12%-έδρες 108). Το ΚΚΕ ανεβαίνει λίγο (5,60%-11 έδρες), ενώ ο Συνασπισμός του Νίκου Κωνσταντόπουλου μπαίνει στη Βουλή μετά την αποτυχία του 1993, εκλέγοντας 10 βουλευτές με το αξιοπρεπές 5,12%. Το νεοσύστατο ΔΗΚΚΙ θα καταγράψει μια αξιοπρόσεκτη παρουσία και θα μπει επίσης στη Βουλή (4,5%- 9 έδρες), εκεί όμως δεν θα βρίσκεται η Πολιτική Ανοιξη, που, χάνοντας ψηφοφόρους προς τη ΝΔ, θα βρεθεί χωρίς έδρα για λίγες δεκάδες ψήφους (2,94%).
2000: Πανηγύρισαν και οι δύο (;) αλλά το ΠΑΣΟΚ πέτυχε τρίτη διαδοχική νίκη
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος έχει εξασφαλίσει δεύτερη συνεχόμενη θητεία, αφού και η ΝΔ αναγκάζεται-ύστερα από έναν έξυπνο πολιτικό ελιγμό του Κ. Σημίτη- να συναινέσει στην εκλογή του τον Μάρτιο του 2000. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται πάντως να ξεπερνάει τα εσωκομματικά του προβλήματα που το ταλάνισαν όλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη βαριά ήττα του 1993. Στο τιμόνι της ΝΔ βρίσκεται πλέον ο Κώστας Καραμανλής, ανεψιός του ιδρυτή της, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή πλήρης ημερών το 1998. Ολες οι δημοσκοπήσεις την τετραετία 1996-2000 φέρνουν μπροστά τη ΝΔ και μάλιστα την περίοδο με τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψη από τους Τούρκους του κούρδου ηγέτη Οτσαλάν το προβάδισμα φθάνει μέχρι και τις επτά μονάδες διαφορά. Αλλωστε, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 1999 η ΝΔ κερδίζει με διαφορά 3%. Ομως, ήδη από το φθινόπωρο του 1999 το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να ανακτά το χαμένο έδαφος και μειώνει συνεχώς την απόσταση από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2000 το Κίνημα έχει πάρει ήδη διακριτό προβάδισμα. Αυτή η εξέλιξη οδηγεί τον πρωθυπουργό να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τις 9 Απριλίου του ίδιου χρόνου με αφορμή το κρίσιμο θέμα της εισόδου στην ΟΝΕ αλλά και τη συγκρότηση αναθεωρητικής Βουλής. Εν τω μεταξύ η Πολιτική Ανοιξη έχει διαλυθεί και ο Α. Σαμαράς «φλερτάρει» με την επάνοδό του στη ΝΔ. Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου η φημολογία περί ανατροπής του προβαδίσματος του ΠΑΣΟΚ είναι έντονη, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τα δύο μεγάλα κόμματα να κινητοποιούν το σύνολο των ψηφοφόρων τους προκειμένου να μη χαθεί ούτε μια ψήφος. Το εκλογικό σύστημα διεξαγωγής της αναμέτρησης ήταν η ενισχυμένη αναλογική με το πρώτο κόμμα να ευνοείται σημαντικά και να μπορεί άνετα να σχηματίσει κυβέρνηση ακόμη και με μία (!) ψήφο διαφορά από το δεύτερο.
Τα αποτελέσματα των exit poll έδειξαν μια μικρή υπεροχή της ΝΔ και έβγαλαν τους Νεοδημοκράτες στους δρόμους. Οταν άρχισε η ροή των πραγματικών αποτελεσμάτων όμως φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρούσε ένα ελάχιστο προβάδισμα, το οποίο διευρυνόταν όσο περνούσε η ώρα. Τελικά το κυβερνών κόμμα κέρδισε αυξάνοντας το ποσοστό του σε σχέση με το 1996 (43,79%-έδρες 158), ενώ και η ΝΔ ανέβηκε αισθητά, αποσπώντας το 42,74% των ψήφων και 125 έδρες. Δηλαδή υπολείφτηκε μιας ποσοστιαίας μονάδας του βασικού της αντιπάλου. Το ΚΚΕ πήρε 5,52% (11 έδρες) και ο Συνασπισμός 3,20% (6 έδρες), εξασφαλίζοντας έστω και οριακά την είσοδό του στη Βουλή. Το ΔΗΚΚΙ από την άλλη μεριά δεν κατάφερε να επαναλάβει την επιτυχία του 1996 και με ποσοστό 2,69% έμεινε εκτός Βουλής.
