Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα

Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:

«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».

Εκείνη του είπε:  «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Είπε κάποιος στον Διογένη:

«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».

Και ο φιλόσοφος απάντησε:

«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους». 

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί

κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:

- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:

- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ' άλλα μέρη;

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:

«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο

φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι

ακόμα και να με μαστιγώνουν». 

Από τις εκδόσεις «Σαββάλα» κυκλοφορεί ένα βιβλίο 160 σελίδων με τον τίτλο «Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα» που περιέχει πλήθος  αστεϊσμών είτε επινοημένων είτε προερχομένων από πραγματικά γεγονότα. Ο συγγραφέας του βιβλίου ­ αλλά και πολλών ακόμη βιβλίων που κινούνται στον χώρο της φιλοσοφίας και της κοινωνιολογίας ­ Σωκράτης Γκίκας άντλησε το υλικό του από κείμενα κυρίως του 4ου αιώνα π.Χ., ιδίως στηριζόμενος στα έργα του Πλουτάρχου, τις βιογραφίες του Διογένη του Λαέρτιου, τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, το Ανθολόγιο του Στοβαίου και τα αστεία του Ιεροκλή