του Νίκου Γκαρόζη-δημοσιογράφου-επικοινωνιολόγου
Πολλοί συμπολίτες μας, έμπλεοι θυμού και οργής, δικαιολογημένων συναισθηματικών και ψυχολογικών καταστάσεων λόγω της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης που διάγει η Ελλάδα για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, θα διερωτώνται πως κάποιος μπορεί μετά από δυο μνημόνια, περικοπές μισθών και συντάξεων, ισοπεδωτικές και οριζόντιες αλλά και την υπερφορολόγηση σε ακίνητα και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης μπορεί να υποστηρίζει ευθαρσώς το κόμμα που οι περισσότεροι έχουν δαιμονοποιήσει ως τον φορέα του απόλυτου κακού για την χώρα μας. Εδώ βρίσκεται και η δική διαφωνία σε σχέση με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη περί του "εξωνημένου" τάχα μου και δήθεν "αργυρώνητου" ΠΑΣΟΚ που υπηρετώντας σκοτεινά σχέδια υποδούλωσης της Ελλάδας την παρέδωσε με δόλο και πρόθεση σε ξένα κέντρα αποφάσεων και στους "τοκογλύφους".
Πρόκειται για βλακώδη προπαγάνδα την οποία αναπαραγάγουν σαχλοί και επαίσχυντοι δημαγωγοί μέσων μαζικής ενημέρωσης χαμηλού επιπέδου σε συνδυασμό με τον συνωμοσιολογικό και ανερμάτιστο, παραληρηματικό πολιτικό λόγο που αρθρώνουν ακραίες λαϊκίστικες δεξιές και αριστερές δυνάμεις, νεοπαγείς και μη, στο πολιτικό σκηνικό. Υπόσχονται διαγραφή μέρους του κρατικού χρέους και λογιστικό έλεγχο του ώστε να διαπιστωθεί όποιον μέρος του είναι επαχθές. Μάλλον δεν θα εννοούν τα τέσσερα κοινοτικά πλαίσια στήριξης και τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα που εξασφάλισαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ώστε να αναπτύξει μια υγιή παραγωγική βάση η χώρα και να ανέβει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της. Ναι, το πελατειακό κράτος γιγαντώθηκε επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και η Ελλάδα υπερχρεώθηκε, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας πρσελήφθησαν στον δημόσιο τομέα, ευχαρίστως και αδιαμαρτύρητα χωρίς να διερωτώνται αν λεφτά υπάρχουν για να πληρώνονται. Ο αεριτζίδικος μεταπρατισμός, που έγινε προσπάθεια να σταματήσει επί κυβερνήσεων Σημίτη, όπως και η δημοσιονομική ανάταξη της χώρας με πρωτογενή πλεονάσματα επί πέντε χρόνια, αλλά και η είσοδος της χώρας μας στην ΟΝΕ, ανατινάχθηκαν στον αέρα από την άφρονα, ρουσφετολογική και σπάταλη οικονομική διαχείριση των δυο κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή...
Πρόκειται για βλακώδη προπαγάνδα την οποία αναπαραγάγουν σαχλοί και επαίσχυντοι δημαγωγοί μέσων μαζικής ενημέρωσης χαμηλού επιπέδου σε συνδυασμό με τον συνωμοσιολογικό και ανερμάτιστο, παραληρηματικό πολιτικό λόγο που αρθρώνουν ακραίες λαϊκίστικες δεξιές και αριστερές δυνάμεις, νεοπαγείς και μη, στο πολιτικό σκηνικό. Υπόσχονται διαγραφή μέρους του κρατικού χρέους και λογιστικό έλεγχο του ώστε να διαπιστωθεί όποιον μέρος του είναι επαχθές. Μάλλον δεν θα εννοούν τα τέσσερα κοινοτικά πλαίσια στήριξης και τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα που εξασφάλισαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ώστε να αναπτύξει μια υγιή παραγωγική βάση η χώρα και να ανέβει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της. Ναι, το πελατειακό κράτος γιγαντώθηκε επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και η Ελλάδα υπερχρεώθηκε, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας πρσελήφθησαν στον δημόσιο τομέα, ευχαρίστως και αδιαμαρτύρητα χωρίς να διερωτώνται αν λεφτά υπάρχουν για να πληρώνονται. Ο αεριτζίδικος μεταπρατισμός, που έγινε προσπάθεια να σταματήσει επί κυβερνήσεων Σημίτη, όπως και η δημοσιονομική ανάταξη της χώρας με πρωτογενή πλεονάσματα επί πέντε χρόνια, αλλά και η είσοδος της χώρας μας στην ΟΝΕ, ανατινάχθηκαν στον αέρα από την άφρονα, ρουσφετολογική και σπάταλη οικονομική διαχείριση των δυο κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή...
Ο οποίος λέγοντας ευχάριστα και ανώδυνα λόγια, λαϊκίζοντας και προσλαμβάνοντας 600.000 υπαλλήλους με συμβάσεις όλων των ειδών στο αντιπαραγωγικό, κατακερματισμένο και σπάταλο Δημόσιο έριξε το κράτος στα βράχια, το χρεοκόπησε και όταν αντιλήφθηκε πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για να κάνει φτηνή δημαγωγική προπαγάνδα περί σύγκρουσης με τη διαπλοκή, επανίδρυσης του κράτους και ήπιας προσαρμογής μιας οικονομίας που έλεγε συνειδητά ψέματα πως ήταν "θωρακισμένη" από τη διεθνή κρίση, δραπέτευσε. Αποποιούμενος τις ευθύνες του, αφήνοντας μια οικονομία με έλλειμμα 16%, έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξης του 15%, και ο οποίος δανείστηκε μόνο μέσα στο 2009 107 δις ευρώ ενώ την πενταετία της διακυβέρνησής του συνολικά δανείστηκε 155 δις ευρώ, όσα είχε δανειστεί το ελληνικό κράτος τα τελευταία 50 χρόνια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου παρέλαβε μια διαλυμένη Ελλάδα. Επωμίσθηκε τις αμαρτίες του προκατόχου του αλλά και το πελατειακό κράτος που οικοδόμησε ο πατέρας του. Έκανε λάθη, καθυστέρησε, αλλά πήρε όλες τις ευθύνες και πολύ επώδυνες και σκληρές αποφάσεις μόνος του, ξέροντας πως θυσίαζε την πρωθυπουργική του θητεία και το πολιτικό του μέλλον. Ήρε το φορτίο όλων των λαθών, των αδυναμιών και των ατελειών της μεταπολίτευσης. Αλλά, όσο κι αν δεν το εκτιμούν οι περισσότεροι, πέτυχε να διασώσει την Ελλάδα από την απόλυτη καταστροφή. Την ασύντακτη χρεοκοπία, την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή και στον τρίτο κόσμο.
Κι όταν έκανε την πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, στις Κάννες, για την έγκριση από τον ελληνικό λαό της δανειακής σύμβασης και του δεύτερου Μνημονίου, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί αλλά και εγχώριες πολιτικές και μηντιακές δυνάμεις, όπως και τραπεζικά συμφέροντα τον πολέμησαν λυσσαλέα και τον ανέτρεψαν. Γιατί ήθελε να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, να συγκρουστεί με την νοοτροπία της διαπλοκής και της διαφθοράς, να πολεμήσει την παρασιτική και πελατειακή νοοτροπία της κοινωνίας, τη διαφθορά του κράτους. Άργησε, δεν τόλμησε όσο δεν έπρεπε, αλλά ποιοι τον βοήθησαν και τον στήριξαν πέρα από πέντε-έξι υπουργούς του;
Τώρα που ήρθε η σειρά του Βαγγέλη Βενιζέλου, να διεκδικήσει την πρωθυπουργία με όλα τα δεδομένα σε βάρος του, κάνει μια προσγειωμένη και ρεαλιστική προεκλογική καμπάνια με γενναίες δόσεις παραταξιακής αυτοκριτικής, ώστε να επικρατήσουν την Κυριακή στις εκλογές η ψυχραιμία, η λογική, το μέτρο και η σύνεση και όχι ο άκρατος θυμός και το τυφλό πάθος, ούτε η οργή πολλών συμπολιτών μας, που είτε έχουν πληγεί άδικα από τα μέτρα της διετίας είτε είναι δυσαρεστημένοι πελάτες του καταρρέοντος πελατειακού κράτους. Προτείνει συναίνεση των φιλοευρωπαϊκών αστικών κομμάτων, εκκίνηση και πραγματοποίηση των αναγκαίων τομών και μεταρρυθμίσεων σε αυτό αλλά και στην αγορά εργασίας, ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό πλαίσιο και δουλειά. Πολλή δουλειά από τους κυβερνώντες και τους πολίτες ώστε να γυρίσει ο ήλιος. Όχι ο "πράσινος" αλλά ο ήλιος της Ελλάδας ώστε να λάμψει πάνω από τα οικονομικά ερείπια αυτής της τόσο αδικημένης από τους πολίτες της χώρας...
