Μην ντρέπεσαι να γράφεις αυτά που οι άλλοι δεν ντρέπονται να κάνουν

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Η φιλελεύθερη άποψη για το δημόσιο* (του Αντώνη Κρούστη, συγγραφέα)






* Εχουμε υποσχεθεί ότι στο profiltispolis θα δημοσιεύονται όλες οι γνώμες δίχως εξαίρεση. Τα επιχειρήματα του συμπολίτη μας Αντώνη Κρούστη φαντάζουν τέτοιες μέρες αιρετικά, αλλά αξίζει να τα μελετήσουμε. Διαφωνήστε με επιχειρήματα...



ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΜΕ

Συνοψίζω ένα κατατοπιστικό άρθρο του Τάσου Αβραντίνη (αντιπρόεδρος
της Δράσης και δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων. Oλόκληρο το
άρθρο εδώ https://www.drassi.gr/index.php?id=5549&title=Το%20κόστος%20των%20ρουσφετολογικών%20προσλήψεων)
για να διαπιστώσετε γιατί χρεοκοπήσαμε.
1.    Η δαπάνη για τη μισθοδοσία των Δημοσίων Υπάλληλων το 2013
ανέρχεται σε 24 δις.
2.    Ο μισθός κατά μέσο όρο κάθε Δημοσίου Υπαλλήλου είναι 27.000 ευρώ το
χρόνο (χωρίς να υπολογίζονται οι υπερωρίες, μετακινήσεις και οι
ασφαλιστικές εισφορές καθώς και το λειτουργικό κόστος κάθε υπαλλήλου)
3.    Οι ασφαλιστικές εισφορές κατά μέσο όρο υπολογίζεται σε 3000 ευρώ
ανά υπάλληλο.
4.    Χρόνια εργασίας κατά μέσο όρο στα 25 έτη
5.    Απεργίες στα χρόνια αυτά 1500 μέρες, που σημαίνει ότι στα 25
χρόνια δεν εργάστηκαν τα 6.
6.    Το κόστος σύνταξης ανά έτος υπολογίζεται σε 15.000 ανά έτος και
συντάξιμα χρόνια 30. Περισσότερα από τα χρόνια εργασίας.
7.    Κόστος ετών εργασίας (25x30.000=) 750.000 ευρώ
8.    Εφάπαξ κατά μέσο όρο 75.000 ευρώ (έλεος!)
9.    Κόστος συνταξιοδότησης (30x15.000=) 450.000 ευρώ.
10.    Συνολικό κόστος ανά Δημόσιο Υπάλληλο 1.275.000 ευρώ
Αν λοιπόν υπολογίσετε ότι από το Δημόσιο πέρασαν τα τελευταία χρόνια
πάνω από 1.000.000 υπάλληλοι το κόστος λειτουργίας,  ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΩΣ,
ανέρχεται στο 1 τρις και 275 δις ευρώ.
Είπατε τίποτα;
Ας δούμε τώρα και το κόστος των απεργιών (στοιχεία του ΟΟΣΑ)
1. Από το 1980 έως το 2010 πραγματοποιήθηκαν 5.280 γενικές και κλαδικές απεργίες
2. Χαμένες εργάσιμες μέρες 1385 δηλ. κάθε χρόνο 45 μέρες απεργία. Με
λίγα λόγια για τριάντα χρόνια το Δημόσιο ήταν κλειστό για δυο μήνες
κάθε χρόνο. 
3. Κόστος απεργιών 135 δις.
4.Τα πρόσοδα που απεκόμισαν οι απεργίες (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα,
προνόμια, υπερωρίες, μετακινήσεις, καταβολή μισθοδοσίας των ημερών
της απεργίας κ.ο.κ.), άλλα 140 δις.
5. Οι διεκδικήσεις για την προστασία των κλειστών επαγγελμάτων
ανέρχεται σε άλλα 120 δις.
6. Από το 1933 ως το 2.010 προσλήφθηκαν περίπου 600.000, κόστος 500 δις ευρώ
7. Στα χρόνια αυτά το κόστος των μη ανταποδοτικών συντάξεων (εθνικής
αντίστασης, αναπηρικές, μαϊμού συντάξεις κ.λπ.) ήταν 24 δις
8.  Από τις απεργίες στο κέντρο της Αθήνας έκλεισαν 10.000
επιχειρήσεις με ανυπολόγιστο το κόστος της ανεργίας.
Όλη αυτή η διαρκής επανάσταση στα χρόνια της μεταπολίτευσης
δημιούργησε ένα αντιπαραγωγικό κρατικίστικο μοντέλο που συμμετείχε
κατά 70% στο ΑΕΠ της χώρας,  με άλλα λόγια σήμαινε ότι υπήρξε μια
τεράστια σε μέγεθος μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα
η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εκμηδένιση της οικονομικής ανάπτυξης
και την υπονόμευση της παραγωγικότητας της χώρας (υπάρχουν ακόμα
κάποιοι που επιμένουν ότι αυτό που καταρρέει είναι ο καπιταλισμός;).
Η Ελλάδα κάθε χρόνο εισάγει προϊόντα αξίας 46 δις και εξάγει 16 δις,
διαφορά 30 δις, υπολογιζόμενο για 10 χρόνια φτάνει τα 300 δις περίπου,
όσο το χρέος της χώρας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Οι κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) νομοθετούσαν αυτά που
διεκδικούσε η ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Η αλήθεια είναι πικρή για αυτούς που κουνούν
το δάκτυλο.
Αντώνης Κρούστης
Fileleftheros1966.blogspot.com

Επισκεπτες

copyright ©: Όμιλος Επικοινωνίας "Nobile" , Άρης Νόμπελης, "Προφίλ της πόλης" επικοινωνία : arisnobelis_profil@yahoo.gr