Ο Χαλανδραίος Αρης Νόμπελης 2η φορά θύμα των λευκών κολλάρων με “νομιμοποιημένες απάτες”
Με αφορμή τα διαδραματιζόμενα τα τελευταία χρόνια στο Χαλάνδρι, ξαναδιάβασα το κλασικό άρθρο του Ε.Η. Sutherland με τίτλο «White- Collar Criminality» [ Αmerican Sociological Review V (1-12)]. Εκεί για πρώτη φορά συναντάμε τη γνωστή σε όλους ορολογία των εγκλημάτων του λευκού κολάρου. Πρόκειται για όρο ευρύ και πολυχρησιμοποιημένο, που άλλοτε ταυτίζεται με τα οικονομικά εγκλήματα, άλλοτε με τη διαφθορά και άλλοτε με τις παράτυπες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
( Ποιοι διαπράττουν οικονομικά εγκλήματα? Συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, γιατροί, εργολάβοι οικοδομων, μηχανικοί κλπ )
Κοινό, ωστόσο, στοιχείο αποτελεί η μη ένταξη των εγκλημάτων του λευκού κολάρου στον κύκλο των παραδοσιακών εγκλημάτων και της στερεοτυπικής εγκληματικότητας. Ακόμα και οι πλέον πρόσφατες έρευνες αναπαραστάσεων επιβεβαιώνουν ότι επικρατεί μια στερεοτυπική αντίληψη του εγκληματία ως «άνδρα, νεώτερης και μέσης ηλικίας, προερχόμενο από χαμηλά κοινωνικο-οικονομικά στρώματα, αλλοδαπό, με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο…». Το προφίλ αυτό αποκλίνει σημαντικά από την εικόνα των δραστών που εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες και συνθέτουν την πραγματική εικόνα της εγκληματικότητας.
Το κείμενο δεν έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά. Παραθέτω μεταφρασμένα αποσπάσματα για να αναδειχθούν οι διαχρονικές συνισταμένες στην έννοια, τις ερμηνείες και τις πρακτικές των εγκλημάτων του λευκού κολάρου.
«Στο κείμενο επιχειρείται μια σύγκριση μεταξύ του εγκλήματος της ανώτερης κοινωνικής τάξης ή τάξης του λευκού περιλαιμίου, η οποία αποτελείται από αξιοσέβαστους επιχειρηματίες και επαγγελματίες και του εγκλήματος των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων… Οι εγκληματολογικές στατιστικές δείχνουν ανομοιόμορφα ότι το έγκλημα όπως γενικά θεωρείται και επίσημα μετράται, εμφανίζει υψηλή συχνότητα στις χαμηλές τάξεις και χαμηλή στις ανώτερες (τάξεις)· λιγότερο από το 2% των ατόμων που οδηγήθηκαν στις φυλακές για έναν χρόνο ανήκει στην ανώτερη τάξη. Αυτές οι στατιστικές αφορούν εγκληματίες που έχουν απασχολήσει την αστυνομία, τα δικαστήρια ενηλίκων και ανηλίκων και τις φυλακές και εγκλήματα όπως ανθρωποκτονία, επιθέσεις, ληστείες, κλοπές, απάτες και σεξουαλικά εγκλήματα… Οι κλασικές ερμηνείες είναι αναξιόπιστες, κυρίως γιατί προέρχονται από μονόπλευρα δείγματα, τα οποία δεν περιλαμβάνουν… την εγκληματική συμπεριφορά των επιχειρηματιών και επαγγελματιών…
Η εγκληματικότητα του λευκού περιλαιμίου στις επιχειρήσεις, τις περισσότερες φορές εκφράζεται με τη μορφή της διαστρέβλωσης των οικονομικών εκθέσεων των νομικών προσώπων, με τον επιδέξιο χειρισμό των χρηματιστηρίων, τη δωροδοκία, τις καταχρήσεις και την κακή διαχείριση των κεφαλαίων στις παραλαβές και τις πτωχεύσεις. Είναι αυτό που ο Αl Capone αποκάλεσε ως “νομιμοποιημένες απάτες“… Το οικονομικό κόστος των εγκλημάτων του λευκού περιλαιμίου είναι εμφανώς πολλαπλάσιο από το αντίστοιχο των εγκλημάτων που παραδοσιακά συνιστούν το “εγκληματικό ζήτημα”… Αν και η οικονομική ζημία από το έγκλημα του λευκού περιλαιμίου είναι πολύ σημαντική, όμως είναι μικρότερη από τη ζημία που προκαλείται στις κοινωνικές σχέσεις. Τα εγκλήματα αυτά προδίδουν την εμπιστοσύνη και επιφέρουν αναξιοπιστία, που με τη σειρά της εξασθενίζει την κοινωνική ηθική και παράγει κοινωνική αποδιοργάνωση σε ευρεία κλίμακα.
… Τα εγκλήματα των χαμηλών κοινωνικών τάξεων αντιμετωπίζονται από την αστυνομία, τους εισαγγελείς και δικαστές και με ποινικές κυρώσεις όπως πρόστιμα, φυλάκιση και ενίοτε θανατική ποινή. Τα εγκλήματα της ανώτερης τάξης ή δεν επιφέρουν καμία επίσημη αντίδραση ή η ζημία αντιμετωπίζεται από τα διοικητικά δικαστήρια ή από ιδιωτικούς αστυνομικούς ή επιτροπές και συμβούλια, ενώ οι κυρώσεις παίρνουν τη μορφή συστάσεων, αποφάσεων παύσης ή παραίτησης, την αφαίρεση άδειας και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιβάλλονται πρόστιμα ή ποινές φυλάκισης. Επομένως οι εγκληματίες του λευκού κολάρου διαχωρίζονται από τους άλλους μέσω της διοικητικής οδού, με συνέπεια να μη θεωρούνται εγκληματίες από τον εαυτό τους, το κοινό ή / και τους εγκληματολόγους…».
Διαχρονική περιγραφή, φωτογραφικές περιπτώσεις. Και ο χρόνος δημοσίευσης του άρθρου: το 1940. Εξήντα εννέα χρόνια πριν!
—
Η Βάσω Αρτινοπούλου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Παραθέτουμε το δημοσίευμα του ΠΡΟΦΙΛ της ΠΟΛΗΣ που υπογράφει ο Αρης Νόμπελης με τίτλο :
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ!
Διαβάζω συνέχεια βιτριολικά κείμενα περί διαφθοράς και, εντελώς συμπτωματικά, αυτές οι αναρτήσεις πλημμυρίζουν το διαδίκτυο τώρα τελευταία που “τρέχει” το θέμα του καταλογισμού σε αιρετούς και υπαλλήλους στον δήμο μας, στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ.Θέση για τους ΑΘΩΟΥΣ υπαλλήλους πήρα άμεσα και κατηγορηματικά. Ας δούμε όμως τι γίνεται και με τους αιρετούς: ΔΩΔΕΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΠΛΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΣΕ ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΟΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΡΟΜΑ. Το ερώτημα είναι λοιπόν: Ποιος θα πει όχι αν σου δίνουν χρήματα για τους συνδημότες σου; Κι αν το ποσό φαίνεται υπερβολικό, θα διαμαρτυρηθούμε γιατί το κράτος απλόχερα μας προσφέρει τόσα πολλά λεφτά;
Σε αυτό το σημείο σταματάει η ανάμιξη των άτυχων δώδεκα αιρετών. Ομως, όλη η υπόθεση ανακινήθηκε γιατί σύμφωνα με την οικονομική επιθεωρήτρια Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ ΠΕΡΙΕΙΧΕ ΨΕΥΔΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ.
Εύλογο, επομένως, το ερώτημα: Τι σχέση έχουν οι δώδεκα αιρετοί με την κατάρτιση του πίνακα;
Ακριβώς. Οση έχουν και οι ανυποψίαστοι υπάλληλοι της Οικονομικής Υπηρεσίας.
Επειδή λοιπόν ορισμένοι κάνουν μικροπολιτική και αφήνουν εντυπώσεις επηρεασμένοι από τους καινούργιους φίλους τους στο διαδίκτυο, να υπενθυμίσω μερικές υποθέσεις που με αφορούν προσωπικά γιατί δεν παρατηρώ και ιδιαίτερη διάθεση από κανέναν να με υπερασπιστεί δημοσίως.
Και εξηγώ παρακάτω γιατί θα άξιζα αυτή την υπεράσπιση:
1) Γιατί πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια, τον Ιανουάριο του 2003, διαβάζω έντρομος στην οικονομική εφημερίδα “Εξπρές” ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αναστέλλει την άδεια λειτουργίας της εταιρείας “WORLDWIDE ΑΧΕΠΕΥ”, γιατί παρατηρεί ότι ο διευθύνων σύμβουλος και, όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο,… εντιμότατος ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ παίζει στο χρηματιστήριο επιθετικά παράγωγα αντίθετα με τις προβλέψεις των χρηματιστηριακών αναλυτών, δηλαδή πιο λαϊκά “ανάποδα στην αγορά”. Το πρόβλημα δεν συνίσταται στο ότι ανεστάλη η άδεια λειτουργίας της εταιρείας-απάτης, αλλά γιατί μέχρι τότε ασκούσε κανονική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα; Ογδόντα άνθρωποι κλαίνε τα χρήματά τους, άνθρωποι όχι πλούσιοι, που τοποθέτησαν εκεί τις οικονομίες μιας ολόκληρης ζωής. Σε αυτούς τους 80 συγκαταλέγομαι κι εγώ…
ΜΟΥ ΚΑΤΑΚΛΕΨΑΝ 118.000 ΕΥΡΩ!!!
Λίγους μήνες πριν είχα πουλήσει τη μοναδική μου ακίνητη περιουσία, ένα σπίτι στο Κάτω Χαλάνδρι και αδερφικός μου φίλος με έπεισε να βάλω μεγάλο μέρος των χρημάτων στην εν λόγω επιχείρηση που διαπραγματευόταν… χρυσό στη Νέα Υόρκη, …καφέ στη Βραζιλία και… πράσινα άλογα στην Ελλάδα!!!
Υστερα από αποτυχημένη απόπειρα συμβιβασμού προχωρώ σε ασφαλιστικά μέτρα κατά του παλιού μου φίλου, ωσότου να ξεκαθαρίσει η υπόθεση κι ενώ οι άλλοι παράγοντες της εταιρείας βρίσκονται στη φυλακή ή έξω προσωρινά με περιοριστικούς όρους.
Στην ακροαματική διαδικασία ο δικηγόρος μου, που δεν είχε χάσει σημειωτέον ποτέ υπόθεση, αποδεικνύει περίτρανα πως το ποσό της επιταγής που προοριζόταν για την επένδυση εισπράχθηκε από υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας της Ομόνοιας, Δευτέρα πρωί-πρωί από τον φίλο μου, ο οποίος ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΩΣ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΕΚΕΙ. Η ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΙΧΕ ΟΠΙΣΘΟΓΡΑΦΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΣΟ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΟΥΝ ΩΣ ΠΕΛΑΤΗΣ ΚΑΝ!!!
Η δικαστής εξεμάνη με τα επιχειρήματα του αντίδικού μου και εμείς περιμέναμε την απόφαση δικαίωσης του πολύμηνου δικαστικού αγώνα. Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΗΡΘΕ ΓΙΑ… ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΛΛΑΧΘΗΚΕ ΛΟΓΩ… ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ!!!
2) Μόνος μου πάλεψα να στήσω μια διαφορετική τοπική εφημερίδα χωρίς βοήθεια από πουθενά, την ώρα που σε άλλους δήμους γινόταν πραγματικό πάρτι με πανάκριβες καταχωρίσεις. Κάποιοι έγιναν ζάμπλουτοι από τη μια μέρα στην άλλη…
Η εφημερίδα έκλεισε μεσούσης της κρίσης, αφήνοντας μια πικρή γεύση στους Χαλανδραίους που την αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή κι εγώ πέρασα στην ανεργία.
3) Το 2004 τοποθετήθηκα ΑΜΙΣΘΟΣ πρόεδρος της ΔΕΠΑΧ, την οποία συντηρούσα και με δικά μου χρήματα που δεν μου περίσσευαν. Χάρη στις δικές μου ενέργειες ο δημοτικός κινηματογράφος το καλοκαίρι του 2005 απέφερε-μέσα σε δυο μήνες- το απίστευτο κέρδος για τη δημοτική επιχείρηση των 25.000 ευρώ!!! Παραμένει το μοναδικό, νομίζω, νομικό πρόσωπο που ο προϋπολογισμός του ΨΗΦΙΣΦΘΗΚΕ ΟΜΟΦΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.
Με την εκλογή του δημάρχου Γιώργου Κουράση ανέλαβα αντιπρόεδρος στο Αετοπούλειο με τις… αστρονομικές αποδοχές των 284,34 ευρώ!!! Και στο κατώφλι του 2012 ψηφίστηκα από τέσσερις παρατάξεις πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου. ΜΗΝΙΑΙΟΣ ΜΙΣΘΟΣ: 545,76 ευρώ!!! ΠΡΟΚΑΛΩ ΟΠΟΙΟΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΤΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΡΟΦΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ Ή ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΩΝ ΜΗΝΙΑΙΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΜΟΥ.
Δεν παραπονιέμαι με 1,5 εκατομμύριο ανέργους εκεί έξω, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να διασύερται το όνομά μου σε όλη την πόλη ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΥΘΥΝΗ αυτό είναι πρωτάκουστο, εξωφρενικό και εξοργιστικό.
Σας απέδειξα νομίζω πόσο… διεφθαρμένο πρόσωπο ψηφίζετε τόσο καιρό.
Επειδή η υπομονή μου εξαντλήθηκε και βαρέθηκα τη συνεχιζόμενη αδικία στο πρόσωπό μου, δηλώνω ξεκάθαρα πως τόσο εγώ όσο και πρώην και νυν συνάδελφοι, αν μας καταλογιστεί τελεσίδικα το παραμικρό ποσό, ΘΑ ΑΣΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΡΕΖΙΛΙΚΙΑ. Ηδη, οι φίλοι τους που τους λιβανίζουν ετοιμάζονται να… αφήσουν γεια στις όμορφες και γεια στις μαυρομάτες.
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ. ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΑΤΟ.
Υ.Γ.: Συγνώμη για το προσωπικό ύφος και τον φανερό θυμό, αλλά πόση αδικία μπορεί να αντέξει ένας έντιμος άνθρωπος; Και πώς μπορεί να αφήσει να πληγώνονται συνεχώς δυο εκλεκτοί γονείς που αναζητούν το δίκιο του γιου τους από μια ανεκδιήγητη πολιτεία;
Άρης Νόμπελης
