Μην ντρέπεσαι να γράφεις αυτά που οι άλλοι δεν ντρέπονται να κάνουν

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα...








"Σε λίγες ώρες αυτό το ιστολόγιο δεν θα είναι ελληνικό...". Εντάξει, πλάκα κάνω. Πράγματι σε λίγες ώρες θα συμβεί κάτι ιδιαίτερο και σημαντικό. Και όπως όλα τα ιδιαίτερα και σημαντικά αρχικά θα περάσει απαρατήρητο. Θα απαξιωθεί ακόμη και από αυτούς που... δεν θα έχουν δει το εγχείρημα. Οπως αυτοί που κρύβονται πίσω από αναπάντητες κλήσεις και μηνύματα δίχως παραλήπτη. Ευτυχώς, η ανάρτηση του Αγγελου ο οποίος έχει πάντοτε "φρέσκο" και σοβαρό ρεπορτάζ, έστω κι αν ενοχλεί κάποιους να απονέμεις τα εύσημα στον "εχθρό" (τους), περί συμμετοχής κάποιων μεγαλόσχημων στο... δείπνο του δημάρχου, μου άνοιξε τα μάτια και είδα όχι το φως το αληθινό, αλλά το πρόσωπο το αληθινό ορισμένων που θεωρούσα φίλους μου. Αλλά αυτός που υπακούει σε κελεύσματα τρίτων από φόβο ή δειλία και κρύβεται ούτε θέλω ούτε μπορεί να ονομάζεται "φίλος" αλλά απλώς ανθρωπάκι που σύντομα θα ξεχαστεί το πέρασμά του απ' αυτή τη ζωή και με "ανθρωπάκια" δεν έχω καιρό και διάθεση να ασχοληθώ περαιτέρω.
Αν μερικοί πιστεύουν ότι κόβοντας κάνα-δυο συνεργάτες από ένα φιλόδοξο εγχείρημα εκατοντάδων άλλων μού έκαναν ζημιά, μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να το εκλάβω. Αν κάποιοι θεωρούν ότι επειδή δεν θα υπάρχει στήλη... κηροπλαστικής θα γκρεμοτσακιστεί ο τεράστιος και επίπονος όγκος δουλειάς δυο χρόνων, σας αφήνω να το κρίνετε εσείς, αγαπητοί αναγνώστες.
Οσοι θα εκπλαγούν αύριο με αυτό που θα αντικρίσουν είναι πραγματικά για λύπηση.
Οσοι το περιμένουν με αγωνία αλλά συνεχίζουν τις δολιοφθορές είναι ακόμη χειρότεροι.
Γιατί ο Χριστός είπε "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι" όχι όμως και μακάριοι οι... δολιοφθορούντες και τα κουτσαβάκια!
Γι' αυτό και αποδίδω τα εύσημα στον ΑΓΓΕΛΟ ΝΤΑΒΙΑ. Γιατί κι εγώ τον βρήκα υπερβολικό όταν έγραψε πως σ' αυτή τη θλιβερή από κάθε άποψη ομάδα δεν υπάρχουν καλά παιδιά. Εκτός αν εσείς γνωρίζετε καλά παιδιά που έχουν αποδυθεί σε έναν ανούσιο αγώνα να εμποδίσουν κάτι που δεν μπορούν να φθάσουν και δεν θα το αντιληφθούν ποτέ. Γιατί δεν πρόκειται απλώς για το δικό μου όνειρο. Εμένα και να με χτυπήσουν δεν με πειράζει στο ελάχιστο. Οταν όμως πρόκειται για το κοινό όραμα νέων ανθρώπων με όρεξη και μεράκι για δουλειά, για σοβαρούς επαγγελματίες που επένδυσαν-όχι οικονομικά-σε μένα και διακυβεύονται οι υψηλές προσδοκίες τους λόγω του απύθμενου κόμπλεξ ορισμένων, τότε το όνειρο, μάγκες, θα γίνει ο πιο ανατριχιαστικός εφιάλτης σας.
Και από αύριο το πρωί και κάθε πρωί θα ανοίγετε έντρομοι τον υπολογιστή σας για να διαπιστώσετε τι έχουμε "σηκώσει" για εσάς, αφού όλοι σας έχετε λερωμένοι τη φωλιά σας. Και τότε θέλω να δω πώς θα σας σώσουν όλοι αυτοί οι πάτρονές σας που σας έπαιρναν μυστικά (υποτίθεται) τηλέφωνο για να αποδομήσετε τη σκληρή εργασία και την επίμονη προσπάθεια τόσων ανθρώπων. Μήπως θα σας σώσουν όπως με τον καταλογισμό, αναρωτιέμαι...
Τέλος, θα αναφερθώ και σε μερικούς που σκέφτονται διαβάζοντας τι συμβαίνει με μένα για να τους δηλώσω απερίφραστα πως "ο φίλος του εχθρού μου είναι κι αυτός εχθρός μου" και οι δημόσιες εμφανίσεις δίπλα σε ανθρώπους που επιχειρούν να με καταστρέψουν έχουν και συνέπειες. Τα υπόλοιπα από αύριο...
ΑΡΗΣ ΝΟΜΠΕΛΗΣ

Επισκεπτες

copyright ©: Όμιλος Επικοινωνίας "Nobile" , Άρης Νόμπελης, "Προφίλ της πόλης" επικοινωνία : arisnobelis_profil@yahoo.gr