Το άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα προστατεύει με τη συνδιαλλαγή τις επιχειρήσεις και αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως… πιστωτές
Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας αναγγέλθηκε ως εισαγωγή στο δίκαιο της χώρας μας σύγχρονων αρχών από τα αντίστοιχα δίκαια χωρών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία. Βασική καινοτομία – λέει – είναι η δεύτερη ευκαιρία, η "διαδικασία συνδιαλλαγής" με τους πιστωτές, το άρθρο 99 του νέου νόμου.
Ένας επιχειρηματίας που απειλείται με παύση πληρωμών εντάσσεται σε ένα καθεστώς προστασίας από κατασχέσεις και προσωπικές διώξεις και, στο διάστημα αυτό, έρχεται σε συμφωνία με τους πιστωτές του στη βάση ενός σχεδίου εκσυγχρονισμού της επιχείρησης, το οποίο μπορεί να κρατήσει έως 2 χρόνια.
Δύο (2) ερωτήσεις προς τους αρμοδίους, η μία σε συνάρτηση με την άλλη :
Τι ακριβώς εννοεί ο…ποιητής με τη λέξη “πτώχευση”; Και…όταν κάποιος επιχειρηματίας ανοίξει αυτό το ΤΕΡΑΑΑΑΑΑΣΤΙΟ παράθυρο – ΔΙΑΦΥΓΗ που του προσφέρει ο Νόμος, γίνεται ΚΑΙ έλεγχος – καταγραφή των ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ (και της οικογενείας του) περιουσιακών στοιχείων ή μόνο των…εταιρικών;; Ε; Ε;
Ποια είναι, όμως, η βασική αλλαγή που επέφερε αυτός ο αντεργατικός νόμος;
Με το προηγούμενο νομικό καθεστώς, όλες οι απαιτήσεις των εργαζομένων που δημιουργήθηκαν κατά την τελευταία διετία, πριν από την πτώχευση μιας επιχείρησης, καθώς και οι απαιτήσεις από αποζημιώσεις λόγω καταγγελίας σύμβασης, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο προέκυψαν, ικανοποιούνταν (ή έπρεπε να ικανοποιηθούν) κατά προτεραιότητα. Με το νέο νόμο οι απαιτήσεις των εργαζομένων περιορίζονται μόνο σε ένα εξάμηνο πριν από την πτώχευση, ενώ αποκλείονται οι τόκοι αυτών των απαιτήσεων. Επίσης, το ποσόν που μπορούν να απαιτήσουν οι εργαζόμενοι είναι το πολύ το μισό από το προς διανομή κεφάλαιο (ό,τι μείνει, δηλαδή, από την περιουσία της…διαλυμένης επιχείρησης!), ενώ περικόπτονται και τα προνόμια των ασφαλιστικών ταμείων και του δημοσίου, πάντα προς όφελος των τραπεζών!
Είναι σαφές ότι, τέτοιου είδους ρυθμίσεις εκμηδενίζουν ΝΟΜΙΜΕΣ εργατικές απαιτήσεις ενώ, συγχρόνως, υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζών και λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς αυτά έχουν προσημειώσει κάθε ακίνητο του για το οποίο ο ιδιοκτήτης του έχει αιτηθεί και έχει επιτύχει δάνειο ή δάνεια.
Μερικές ακόμη ερωτήσεις ενός…περίεργου ΑΓΡΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ πολίτη :
- Πώς γίνεται να υπάρχουν «φτωχές» εταιρείες με…ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ μετόχους;
- Πώς γίνεται αυτές οι «φτωχές» εταιρείες να συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους ενώ χρωστούν δεδουλευμένα στους εργαζομένους και ενώ έχουν ΑΦΑΙΜΑΞΕΙ δεκάδες εκατομμυρίων από δημόσια έργα;
- Όταν (και ΑΝ…) απορριφθεί μια αίτηση πτώχευσης μιας «φτωχής» επιχείρησης από ένα Πρωτοδικείο, είναι δυνατό η ίδια αίτηση πτώχευσης να γίνει δεκτή από άλλο Πρωτοδικείο;
Δημήτρης Μ. Χανιωτάκης, 22/12/2011
