Τα μέτρα κυρίως της εφεδρείας και της αναστολής (της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ, ουσιαστικά…) των προσλήψεων στους Δήμους, με την κατάργηση των κενών θέσεων και άλλα τέτοια ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΑ «διατάγματα», ήταν η απαρχή μιας επερχόμενης διάλυσης των Ο.Τ.Α. ΕΤΣΙ και ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ έγινε ο «Καλλικράτης»…για να «συγχωνευτούν» ή να καταργηθούν Δήμοι και να μείνουν στο δρόμο εργαζόμενοι. Για να μειώσουμε το κόστος… ΛΕΝΕ…Κι αν δεν μας βγαίνει ο Α-προγραμματισμός (το «Α» ως στερητικό…), τότε ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ πρώτα τις υπηρεσίες, μετά τους υπαλλήλους και στο τέλος…και τον αέρα που αναπνέουμε.
Όταν εργάζονται, π.χ., 5 υπάλληλοι και χρειάζονται 15 για μια αξιοπρεπή λειτουργία των υπηρεσιών, αφού έτσι υπαγορεύει το μνημόνιο (ελληνικό και ξένο) και η τρόϊκα, τα προβλήματα που δημιουργούνται στους Δήμους (και όχι μόνο) είναι μεγάλα και άλυτα. Και ίσως ΣΚΟΠΙΜΑ δημιουργούνται…σε πολλές, μάλιστα, περιπτώσεις, αναζητούνται και φόρμουλες «γέννησης» δυσλειτουργιών…
Το αρχικό πάγωμα των προσλήψεων το 2009 με την αναλογία 5 προς 1, μετατράπηκε πρόσφατα σε 10 προς 1 και τείνει να μετατραπεί σε…Κανένα προς -50!!! Έτσι, έχουν προκληθεί τεράστια λειτουργικά προβλήματα σε πολλούς Δήμους.
Στο μεταξύ, οι «επιστήμονες» πολικοί, οι «πολιτικάντηδες» και οι τυχάρπαστοι αεριτζήδες ΑΕΡΓΟΙ (όχι «άΝεργοι), επιδείνωσαν την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση αποσύνθεσης (έως ΔΙΑΛΥΣΗΣ) με τις αποφάσεις τους («αποφασίζω και διατάσσω») περί προσμέτρησης ως προσλήψεων των μετατάξεων του προσωπικού που έγιναν ελέω «Καλλικράτη»!
Και το «σενάριο» έχει κι άλλα κεφάλαια…
Διαλύονται ΚΑΙ οι κοινωνικές δομές των Δήμων, λόγω της ανεξέλεγκτης φυγής των συμβασιούχων, αφού, οι σοβαρές ελλείψεις που δημιουργούνται από το γεγονός αυτό, φαίνονται στην ποιότητα των παρεχομένων προς τους πολίτες υπηρεσιών.
Έτσι, οι Δήμοι, σε συνθήκες κρίσης, αβεβαιότητας και διάλυσης, καλούνται με ελάχιστα (έως ΚΑΘΟΛΟΥ) εφόδια και με διαρκώς αυξανόμενες αρμοδιότητες – που ΑΦΕΛΩΣ και ΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΑ «μοιράζονται» από την Κεντρική Διοίκηση – να ανταπεξέλθουν στην απειλή για οριστική εξαφάνισή τους. Αντί, λοιπόν, να ελαχιστοποιούνται τα προβλήματα, πολλαπλασιάζονται.
Επομένως, πίσω από τις εξαγγελίες περί ΔΗΘΕΝ διαχειριστικής επάρκειας, κρύβεται μια πολύ καλά («οργανωμένη», δεν ξέρω, όμως σίγουρα…) προγραμματισμένη εισπρακτική λογική, η οποία χαρακτηρίζει το νέο «οικοδόμημα» Καλλικράτης. Τη σχέση, δηλαδή, του κεντρικού κράτους και της Αυτοδιοίκησης. Δηλαδή του κράτους ΕΛΕΓΚΤΗ και ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑ και της ΤΟΠΙΚΗΣ «εξουσίας» (τρόπος του λέγειν…) ως πιστού και «τυφλού» εντολοδόχου με μηδαμινά μέσα και προσωπικό. Και όλα αυτά με ορίζοντα το 2014 (λέμε τώρα!!) να μηδενιστούν τα ελλείμματα….με περικοπή δαπανών…
Η κατάργηση, όμως, διοικητικών δομών και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και οι απολύσεις συμβασιούχων, ένα σκοπό έχουν : τη δημιουργία νέων νομικών προσώπων ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, με…άλλου τύπου εργασιακές σχέσεις (αφέντη – δούλου) και νέα, κάτω από νέο ΚΑΘΕΣΤΩΣ, «χρησιμοποίηση» (με την «άσχημη», την «υποτελή» έννοια της λέξης…) συμβασιούχων σε συνθήκες ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ. Δηλαδή…τα κατασκευαστικά έργα, π.χ., που δίνονται σε ημετέρους εργολάβους ή η κατασπατάληση ευρωπαϊκών κονδυλίων, δεν αποτελούν ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα δημιουργίας ανεξέλεγκτων δαπανών στους Ο.Τ.Α., κύριοι;
Δημήτρης Μ. Χανιωτάκης, 20/1/2012
