Υστερα από επίσκεψη σε γιατρό… λαχείο (ενδοκρινολόγο αλλά με σφραγίδα ειδικού παθολόγου!), ο οποίος προέβλεψε πως είμαι διαβητικός, καρδιακός και από στιγμή σε στιγμή παθαίνω εγκεφαλικό (ο… Νικολόπουλος ήταν με μάσκα;) και μου έδωσε για να αποφύγω τα παραπάνω μια εύκολα εφαρμόσιμη δίαιτα (πρωινό: φρυγανιά με λάδι και ρίγανη-ούτε ο Παπαδήμος τέτοια μέτρα!!!), είμαι ξανά κοντά σας, ελπίζω, διαψεύδοντας τον αλμπάνη γιατρό, υγιής, τουλάχιστον όσο και προηγουμένως.
Σε αυτή την ανάρτηση θα διαβάσετε ένα σχετικά σύντομο ιστορικό της ΔΕΠΑΧ, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι-όσοι εν πάση περιπτώσει επιθυμούν να μάθουν λίγο πιο εμπεριστατωμένα λεπτομέρειες από την ιστορία του Χαλανδρίου.
Η ΔΕΠΑΧ δημιουργήθηκε από τη διοίκηση του Κώστα Παττακού εν έτει 1997 και, επειδή δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου από τον δήμο, «προικίστηκε» από το τότε δημοτικό συμβούλιο με το ικανοποιητικό για την εποχή ποσό των 60.000.000 δρχ.
Η πολύπαθη δημοτική επιχείρηση άρχισε να παρουσιάζει σοβαρές δυσλειτουργίες όταν τα χρήματα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν κατάλληλα (π.χ. για την αγορά ιδιόκτητου χώρου) αλλά ξοδεύονταν στη λογική καλύπτουμε προσωρινά τις όποιες ανάγκες παρουσιαστούν και με λίγο… large διάθεση, όπως επέτρεπε η τότε αισιόδοξη εποχή. ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτό δεν αποτελεί νύξη για οποιαδήποτε σπατάλη, πόσο μάλλον για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από την τότε διοίκηση. Επί παραδείγματι, σε κάποια εκδήλωση της δημοτικής επιχείρησης φωτογράφος ανέλαβε την κάλυψή της με ένα ποσό γύρω στις 200.000 δρχ. τότε, δηλαδή πολύ καλά λεφτά. Θα μπορούσε, ενδεικτικά, ο εν λόγω επαγγελματίας να τραβήξει ό,τι φωτογραφίες ήθελε, που στη συνέχεια θα εκτίθεντο σε κοινή θέα και θα δινόταν η ευκαιρία στον καθένα να διαλέξει όποια τον ενδιέφερε. Με απλά λόγια, ο φωτογράφος θα εισέπραττε το ποσό που θα του πλήρωνε ο κόσμος και με την προϋπόθεση ότι οι παρευρισκόμενοι θα έμεναν ευχαριστημένοι. Ο επαγγελματίας που κάλυπτε την εκδήλωση είχε ούτως ή άλλως ευνοηθεί με την αποκλειστικότητα των φωτογραφιών που θα τραβούσε.
Τα παραπάνω συνιστούν ένα μονάχα παράδειγμα πώς τα 60 εκατομμύρια του αρχικού κεφαλαίου έφθασαν να μειωθούν δραματικά σε 10.000 ευρώ, όταν ανέλαβε χρέη δημάρχου ο Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος και αντιστοίχως προέδρου η κυρία Ευτυχία Αδηλίνη. Συμμετέχοντας στο διοικητικό συμβούλιο ως αντιπρόεδρος της επιχείρησης, μαζί με προσωπικότητες του διαμετρήματος του Νότη Μαυρουδή, σε ένα επίλεκτο σώμα που είχε διαλέξει ο πρώην δήμαρχος της πόλης μας και το δημοτικό συμβούλιό της, δεν γίνεται να λησμονήσω ότι τα χέρια μας ήταν δεμένα: Απλώς πληρώναμε τα ενοίκια που έτρεχαν-στο εμπορικό κέντρο «Ερμείο» στη λεωφόρο Πεντέλης-, τα κοινόχρηστα και τις αμοιβές των καθηγητών των καλλιτεχνικών τμημάτων.
Με μοναδικό έσοδο τη μηνιαία συμμετοχή των μαθητών των εργαστηρίων, ήταν κάτι περισσότερο από βέβαιο πως οδεύαμε προς την εξάντληση των οικονομικών αποθεμάτων και την αρχή συσσώρευσης χρεών.
Ετσι, όταν παραιτήθηκε η κυρία Αδηλίνη και ανέλαβα καθήκοντα προέδρου στις 21 Απριλίου του 2004, στο ταμείο βρίσκονταν περίπου 780 ευρώ, η ΔΕΠΑΧ χρώσταγε ήδη τρία ενοίκια και πληρωμένη ήταν μόνο η ειδική γραμματέας κυρία Λάβδα, ενώ σταδιακά μαζεύονταν οφειλές και προς του καθηγητές των καλλιτεχνικών εργαστηρίων.
Ο πρώην δήμαρχος Ζαφειρόπουλος, ταυτόχρονα με την τοποθέτησή μου ως προέδρου, στο ίδιο δημοτικό συμβούλιο, αντιλαμβανόμενος πλήρως το τραγικό οικονομικό αδιέξοδο (θυμίζω πως ο δήμος ΔΕΝ είχε δικαίωμα να δώσει άλλα χρήματα στη δημοτική επιχείρηση), με μια ευφυή κίνηση παραχώρησε τη λειτουργία του δημοτικού κινηματογράφου στη ΔΕΠΑΧ, προκειμένου να υπάρξει μια σημαντική πηγή εσόδων. Αν ο Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος δεν είχε λάβει την απόφαση αυτή, η πολιτιστική δημοτική επιχείρηση που έπνεε τα λοίσθια θα μας είχε… αφήσει χρόνους από τότε.
Είναι αξιοσημείωτο πως η κυρία Καρατζά, προβλέποντας από το 1997 τι μέλλει γενέσθαι, είχε διαφωνήσει και καταψηφίσει τη δημιουργία πολιτιστικής επιχείρησης, φαντάζομαι με το ατράνταχτο επιχείρημα ότι από τον πολιτισμό δεν πρόκειται να βγουν λεφτά. Η επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» υπήρξε πάντοτε διορατική και γι’ αυτό στα δημοτικά συμβούλια την ακούω με ιδιαίτερη προσοχή.
Σε επόμενη ανάρτηση θα διαβάσετε για τα πεπραγμένα μου στην προεδρία της ΔΕΠΑΧ και τις κινήσεις των διαδόχων μου (όλες κυρίες!).
Αρης Νόμπελης
Αρης Νόμπελης
