Ο Δημήτρης Γαρύφαλος, ανδριώτικης καταγωγής, έζησε πολλά χρόνια στο Χαλάνδρι, που θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του. Διατέλεσε ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Προεδρίας. Εγραψε ρομαντικά και τρυφερά ποιήματα. Διατύπωσε έμμετρα τη νοσταλγία των χρόνων της νεότητάς του και την αγάπη του για την Ανδρο.
Στο πνευματικό του έργο χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Μίμης Αμάραντος.
Υπήρξε η ψυχή του Συνδέσμου Αναγνωστών και Συντακτών του περιοδικού «Ελληνόπουλο» (ΣΑΣΠΕ). Αναγνώστης, αλλά και συντάκτης μαζί.
«Διαψεύσεις»
Θυμάμαι που μου έλεγες
οι άνθρωποι γεννιούνται,
δεν γίνονται,
κι εσύ γεννήθηκες να μ’ αγαπάς,
κι εγώ σε πίστεψα…
Ηταν οι εποχές
που τραγουδούσαμε τον άνεμο
που αγαπούσαμε το φεγγάρι
κι εγώ σου μάζευα τις ακτίνες
κι έδενα τα μαλλιά σου,
που περπατούσαμε στην άκρη
των ονείρων μας
από φόβο μην τα ξυπνήσουμε,
αυτοχειριάζοντας
τις μόνες ελπίδες.
Αγαπούσαμε τα κυκλάμινα
κι έτρεχα πάλι στις έρημες ρεματιές
να σου τα φέρω,
-κόβοντάς τα με κάποια σκληρότητα-
και σου τα πρόσφερα μ’ αγάπη
ενώ κατά βάθος τα ζήλευα,
γιατί έπαιρναν ένα μέρος
της αγάπης μας.
Κι όμως αγαπιόμαστε
ώσπου γνώρισες τα γιασεμιά
και σκότωσαν τον έρωτά μας.
Μίμης Αμάραντος
