Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
Τα παιδιά ενός... άτυχου Θεού...
Βρίθει το διαδίκτυο από αναφορές στα παιδιά που πέτυχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις: Συγχαρητήρια, επιτυχόντες, πρώτοι, πρώτοι των πρώτων...
Πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας, χαμένα μέσα στο σκοτάδι της αφάνειας, οι μαθητές που βρέθηκαν έξω από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Τους αξίζει, πιστεύω, έστω μέσα απ' αυτή τη φιλόξενη δημοσιογραφική γωνιά μια ανάρτηση από έναν παλιό... επιτυχόντα!
Πράγματι, το 1988 το όνομά μου υπήρχε ανάμεσα στους πρωτοετείς φοιτητές του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Με 17,5 στην έκθεση (αυτό με έσωσε...), 17 στην κοινωνιολογία, 15 στα μαθηματικά και 15,5 στην ιστορία της 4ης Δέσμης (τότε).
Η σχολή προσιδίαζε στον... φοιτητικό παράδεισο: Σπουδαία συγγράματα, διαπρεπές επιστημονικό προσωπικό, εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενο. Και κάποτε όλα αυτά τελείωσαν. Αποφοίτησα σίγουρα πιο μορφωμένος και πνευματικά καλλιεργημένος απ' όταν μπήκα. Είδα τους καθηγητές μου να καταξιώνονται ακόμα περισσότερο ως επιστήμονες, να αναλύουν στατιστικές και δημοσκοπήσεις, να εμφανίζονται σε πάνελ στις οθόνες των τηλεοράσεων, να κρέμονται από τα χείλη τους εκατομμύρια ψηφοφόροι πριν τα exit poll και την ανακοίνωση της... πρόθεσης ψήφου, να δοκιμάζουν την τύχη τους στον πολιτικό στίβο...
Την ίδια ώρα εγώ ξεκίνησα να ψάχνω για δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών μου. Στις εταιρείες δημοσκοπήσεων οι πόρτες ήταν ερμητικά κλεισμένες για εκείνους που δεν βρίσκονταν ψηλά σε κάποια-οποιαδήποτε-κομματική ιεραρχία. Το μεταπτυχιακό κρινόταν παντού απαραίτητο. Το επιδίωξα πλην όμως θεωρώ ότι οι "τυχεροί" που εντάχθηκαν εκεί ανήκαν πού νομίζετε; Ψηλά σε κάποια-οποιαδήποτε-ιεραρχία!!!
Συναντήθηκα αρκετά αργότερα με συμφοιτητές μου: Ημουν ήδη (άμισθος) δημοσιογράφος και οι υπόλοιποι; Ασφαλιστές, εξωτερικοί και τηλεφωνικοί πωλητές, κομπάρσοι (!), ντελιβεράδες και άλλα... σχετικά με το αντικείμενό τους επαγγέλματα!!!
Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Ποιοι τα κατάφεραν καλύτερα στη ζωή τους; Αυτοί που από την εφηβεία έθεσαν ξεκάθαρους επαγγελματικούς στόχους και βήμα-βήμα πλησίαζαν με αργές αλλά σταθερές κινήσεις στον τελικό τους σκοπό. Οι πιο πετυχημένοι επιχειρηματίες δεν διαθέτουν άλλο δίπλωμα εκτός απ' αυτό της... οδήγησης. Και πολλοί απόφοιτοι αναγνωρισμένων και εντυπωσιακών σχολών απέκτησαν με πολύ κόπο και ατελείωτο διάβασμα το κατάλληλο διαβατήριο για τη... χώρα της ανεργίας!
Επαγγελματικός προσανατολισμός από νωρίς: Ετσι γράφεται η επιτυχία στον μάταιο τούτο κόσμο στο ωραιότερο οικόπεδο της Γης!
Άρης Νόμπελης
Επισκεπτες
copyright ©:
Όμιλος Επικοινωνίας "Nobile" , Άρης Νόμπελης, "Προφίλ της πόλης"
επικοινωνία : arisnobelis_profil@yahoo.gr