Η είδηση πέρασε στα ψιλά. Νομίζω πως στις μέρες μας τα σοβαρά γεγονότα, εκεί που άνθρωποι με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους κρίνουν την πορεία ενός έθνους, ίσως και ολόκληρης της ανθρωπότητας, στριμώχνονται ανάμεσα στον εκστασιασμένο αθλητικογράφο και στον γλυκερό μετεωρολόγο. Ενα παιδί στην προεφηβική ηλικία (14 ετών) αυτοκτόνησε στην Ιταλία, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού του, γιατί οι συμμαθητές του τον πείραζαν, χλευάζοντάς τον για την ομοφυλοφυλική του κλίση.
Τα παιδιά είναι οι σκληρότεροι κριτές γιατί ο καθωσπρεπισμός και η υποκρισία έρχονται συνήθως με την ενηλικίωση. Φαντάζομαι τον μικρό Ιταλό να γίνεται αστείο θέμα συζήτησης στις παρέες του, να σχολιάζεται με ειρωνεία, να απομονώνεται στιγματισμένος.
Σήμερα που στη νότια-κυρίως- Ευρώπη κυριαρχεί η οικονομική κρίση, βρίσκονται με περισσή ευκολία οι αποδιοπομπαίοι τράγοι και οι συνήθεις ύποπτοι που θυματοποιούνται αναζητούνται ανάμεσα στο διαφορετικό χρώμα, στην άλλη θρησκεία, στην "παρεκκλίνουσα" σεξουαλική συμπεριφορά, σε κάθε είδους μειοψηφία που δεν μπορεί να αντιδράσει.
Σίγουρα ο ιταλός έφηβος από τη Ρώμη δεν ευθύνεται για τα δεινά της γείτονος χώρας που ακολουθεί τα επικίνδυνα βήματά μας. Αλλά τα υπόλοιπα συνομήλικα παιδιά πιθανόν να αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, να έβλεπαν μελαγχολικούς απολυμένους γονείς, να γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες σε σκηνές ενδοοικογενειακής βίας. Και κάπως έτσι ξέσπασαν στο δύσμοιρο αγόρι που δεν θα έδειχνε ενδιαφέρον για τα κορίτσια και "προκαλούσε" με την... αδιανόητη συμπεριφορά του.
Ενα μικρό παιδί δεν θα ξαναχαμογελάσει και μια οικογένεια καταδικάστηκε να ζήσει από δω και μπρος στο βαρύ πένθος για ένα υπονοούμενο, μια γκριμάτσα, έναν σαρκασμό.
Σκεφθείτε το πριν την επόμενη φορά για τις αφόρητες σκοτούρες και τα δυσεπίλυτα προβλήματά σας αναζητήσετε ένα εξιλαστήριο θύμα: Ισως και, άθελά σας να μετατραπείτε σε δολοφόνους εξ αμελείας. Γιατί όπως σοφά είπε κάποτε ένας αναρχικός φίλος μου "Δεν με ενοχλούν οι ομοφυλόφιλοι. Μονάχα οι π...δες!!!".
Άρης Νόμπελης
